نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 283
8 (پس از شكست دوم نيز اگر توبه كنيد و به حق گراييد) اميد آنكه پروردگارتان بر شما ترحم كند (و دولت و استقلالتان را بازگرداند) و اگر (به فساد) بازگرديد ما نيز (به كيفر) باز مىگرديم، و جهنّم را براى كافران زندانى تنگ قرار دادهايم. 9 حقّا كه اين قرآن (جامعه انسانى را) به پايدارترين و استوارترين طريقه و آيين هدايت مىكند، و مؤمنانى را كه پيوسته عملهاى صالح به جا مىآورند بشارت مىدهد كه براى آنها (در دنيا و آخرت) پاداشى بزرگ است. 10 و اينكه كسانى كه به آخرت ايمان نمىآورند براى آنها عذابى دردناك آماده كردهايم. 11 و انسان (از روى جهل به واقع، و يا در حال غضب) شرّ و ضرر را (از خدا) مىطلبد همان گونه كه خير را مىطلبد، و انسان (ذاتا) شتابزده است (هر چه را هواى نفسش اقتضا كرد بدون تأمل در عاقبت آن مىطلبد). 12 و ما شب و روز را دو نشانه (از توحيد و قدرت و حكمت خود) قرار داديم پس آن نشانه را كه شب است بىنور، و آن نشانه را كه روز است روشن ساختيم، تا شما (در آن روشنى) از پروردگارتان فضل و رحمتى بطلبيد (مشغول كسب و كار شويد) و تا (از اجتماع شب و روز، ماه، و از تركيب ماهها سال سازيد و به وسيله آن) عدد سالها و حساب را (حساب كارها، قراردادها، عمرها، حوادث را) بدانيد، و ما هر چيزى را به تفصيلى مناسب آن توضيح دادهايم. 13 و سرنوشت (نيك يا شوم عمل) هر انسانى را (كه از غيب برايش مقدر شده و به سويش پر زده، همانند طوقى) در گردنش لازم و ثابت كردهايم، و در روز قيامت نوشتهاى را براى او بيرون مىآوريم كه آن را باز و گشوده ديدار خواهد كرد. 14 (به او گفته مىشود) كتاب (اعمال قلبى و بدنى) خود را بخوان، تو خود كافى هستى كه امروز حسابرس نفس خود باشى. 15 هر كه هدايت يافت جز اين نيست كه به سود خويش هدايت يافته و هر كه گمراه شد پس به زيان خويش گمراه شده است، و هيچ گنهكارى حامل گناه ديگرى نمىشود و ما (هيچ ملتى را پيش از اين به عذاب ريشهكن در دنيا) عذابكننده نبوديم تا اينكه (نخست) رسولى را (براى بيدارى آنان) بفرستيم. 16 و چون بخواهيم مجتمعى را (به خاطر سوابق طغيانشان) هلاك كنيم اعيان و خوشگذرانهاى آنها را (براى اتمام حجت بار ديگر به طاعت) امر كنيم (يا بر دنياى آنها بيفزاييم) پس آنها در آن محيط فسق ورزند (و طبقات ديگر تابع آنها شوند يا به گناهشان راضى گردند) پس حكم قطعى ازلى ما (كه نابود كردن طغيانگران است) درباره آنها تحقق يابد پس آنها را به سختى هلاك سازيم. 17 و چه بسيار از جماعتهاى پس از نوح را (كه در عصر نزديك به هم بودند، مانند عاد و ثمود و قوم لوط) هلاك كرديم، و پروردگار تو در آگاهى و بينايى به گناهان بندگانش (كه طبق آن كيفر دهد) كافى است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 283