ترجمه قرآن - مشكينى، على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 285

28 و اگر از آنان به خاطر (تهيدستى و) طلب رحمت و وسعتى از پروردگارت كه اميد دارى (به تو برسد و به آنها بدهى تا آنها را بى‌نياز نمايد) بايد از آنان روى گردانى، پس به آنها سخنى نرم بگو.
29 و دستت را بسته به گردن خود قرار مده، (در انفاق واجبات بخل نورز) و آن را به تمام نيز مگشاى (چندان انفاق مكن كه خود نيازمند شوى) كه ملامت‌زده و وامانده خواهى نشست.
30 همانا پروردگار تو، روزى را براى هر كس كه بخواهد توسعه مى‌دهد و (براى هر كس كه بخواهد) تنگ مى‌گيرد، البته او هميشه به بندگان خود آگاه و بيناست (حال فرد و اجتماع آنها را مى‌داند).
31 و فرزندان خود را از ترس فقر و تنگدستى نكشيد، ماييم كه آنها و شما را روزى مى‌دهيم؛ حقا كه كشتن آنها گناهى است بزرگ.
32 و نزديك زنا نرويد (حتى از عمل‌هاى مقدماتى آن نيز دورى كنيد) زيرا كه آن بسيار زشت است و بد راهى است (كه به فساد جامعه و زوال معنويت آن منتهى مى‌گردد).
33 و نفسى را كه خداوند (در همه شرايع به وى مصونيت داده و كشتن آن را) حرام نموده، جز به حق (مانند موارد قصاص، ارتداد و حدود شرعى) نكشيد. و كسى كه مظلوم كشته شود ما حتما براى ولىّ او تسلّطى قرار داده‌ايم (كه مى‌تواند قصاص كند يا ديه بگيرد يا عفو كند) پس او نبايد در كشتن اسراف كند (شكنجه و مثله كند يا بيش از يك نفر را بكشد) زيرا كه او (به وسيله تشريع اين حكم) يارى شده است (و شخص قصاص شده نيز در مقدار بيش از محكوميت، مورد يارى ما قرار دارد).
34 و به مال يتيم نزديك نشويد (هيچ تصرفى در آن نكنيد) مگر به شيوه‌اى كه نيكو است (تصرف به اجازه شرع و به صلاح مال يا صاحب آن باشد) تا او به حد رشد (و ظهور نيروى جسمى و عقلى) خود برسد، و به پيمانتان وفا كنيد (چه پيمان خدا با شما و چه پيمان شما با خدا و چه پيمان خودتان با يكديگر) همانا پيمان (در روز جزا) مورد سؤال خواهد بود (از صاحب پيمان يا از پيمان مجسم مى‌پرسند).
35 و چون (مالى را در مقام دادن يا گرفتن) پيمانه كنيد پيمانه را پر كنيد و (نيز) با ترازوى درست بسنجيد، كه اين (امانت پيمانه و وزن از نظر عقل) خير است و (از نظر حفظ اعتماد جامعه) سرانجامش نيكوتر است.
36 و از چيزى كه بدان علم ندارى (در مرحله اعتقاد و گفتار و عمل) پيروى مكن، زيرا گوش و چشم و دل، هر يك مورد سؤال قرار خواهند گرفت (از انسان درباره كارهاى آنها و از آنها درباره كارهاى خودشان مى‌پرسند).
37 و در روى زمين با كبر و سرمستى راه مرو، زيرا تو (هر چند قوى باشى) هرگز نمى‌توانى (با گامهايت) زمين را بشكافى و هرگز نمى‌توانى در بلندى به كوه‌ها برسى.
38 همه اين (امور كه قريب بيست و سه كار است) بدش (و مفسده‌دارش) در نزد پروردگارت ناخوشايند است (و مبغوضيت، ملازم حرمت است).

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 285

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست