نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 289
67 و چون در دريا شما را سختى و آسيبى رسد (كه سبب ترس از غرق شود) همه آنهايى كه (به پرستش) مىخوانيد (از فكرتان) محو مىشود، جز او (كه فقط توجه به او مىماند)؛ و چون شما را نجات داده به خشكى رساند، روى مىگردانيد و انسان همواره بسيار ناسپاس است. 68 پس آيا ايمن شديد از اينكه شما را (پس از بيرون شدن از دريا) در كنار خشكى به زمين فرو برد، يا تندبادى فرستد كه بر شما سنگريزه ببارد، آن گاه براى خود وكيل مدافعى نيابيد؟! 69 يا ايمن شديد از اينكه شما را بار ديگر به آنجا (به دريا) بازگرداند، آن گاه تندبادى شكننده بر شما روانه كند كه شما را به كيفر كفرتان غرق نمايد، آن گاه در مقابل كار ما، براى خود پىگيرى عليه ما نيابيد؟! 70 و حقّا كه ما فرزندان آدم را (به وراثت از پدر به وسيله نعمتهاى مادّى و معنوى) كرامت و شرافت بخشيديم، و آنها را در خشكى و دريا (بر مركبهاى مناسب هر يك) سوار كرديم و آنها را از انواع پاكيزهها (چيزهايى كه ملايم طبع آنهاست) روزى كرديم، و آنها را بر بسيارى از آفريدههاى خود (از جانداران و اجنّه و اغلب فرشتهها) برترى كامل داديم. 71 (به ياد آر) روزى كه هر گروهى از مردم را با پيشواى خود (كه از وى پيروى داشتهاند) و با كتاب آسمانىشان (براى دريافت كتاب عمل) فرامىخوانيم. پس كسانى كه كتاب (عمل) آنها به دست راستشان داده شود آنها كتاب خود را مىخوانند، و به اندازه رشته پشت هسته خرما هم (كه كمترين چيز است) ستم نبينند (نه بيش از اندازه گناهشان كيفر ببينند و نه كمتر از استحقاقشان پاداش گيرند). 72 و هر كه در اين دنيا كور (دل) باشد در آخرت نيز كور است و (از راه سعادت) گمراهتر است. 73 و حقيقت اين است كه نزديك بود كه (مشركان) تو را از آنچه ما به تو وحى كردهايم (از توحيد و روش عملى در دين) منحرف سازند تا غير آن را بر ما افترا بندى (و از بتها تجليل كنى)، و در اين حال حتما تو را دوست خود مىگرفتند. 74 و اگر نه اين بود كه تو را (به واسطه مقام عصمت و محافظت فرشتگان) ثابتقدم و استوار كرديم همانا نزديك مىشد كه به سوى آنها اندكى ميل كنى. 75 در آن صورت ما تو را دو برابر عذاب دنيا و دو برابر عذاب آخرت مىچشانديم (دو برابر عذاب ديگران بر همان جرم در دنيا و در آخرت)، سپس براى خود ياورى در مقابل ما نمىيافتى.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 289