نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 299
46 مال و فرزندان زيب و زيور زندگى دنيايند، و ماندگارهاى نيكو (مانند اعتقادات حقّه و فضائل نفسانى و عملهاى نيك) در نزد پروردگار تو از نظر پاداش بهتر، و از نظر اميد (به بازتاب دنيوى و اخروى آن) نيكوتر است. 47 و (به ياد آر) روزى كه كوهها را (از جاى خود) روان سازيم (و نابود كنيم) و (همه روى) زمين را صاف و آشكار بينى، و آنها را (همه زندههايى را كه به مرگ در زمين فرو شدهاند) گرد آوريم و احدى از آنها را جاى نگذاريم. 48 و همگى آنها صف بسته بر پروردگار تو عرضه شوند. (به آنها گوييم) حقّا همانگونه كه شما را نخستين بار (در دنيا تنها و تهيدست) آفريديم (امروز) نزد ما آمديد. بلكه (در دنيا) گمان مىكرديد كه هرگز براى شما وعدهگاهى (براى حساب و جزا) قرار نمىدهيم! 49 و آن كتاب نهاده شود (كتاب اعمال هر فردى در دستش و كتاب اعمال هر امتى در جلو چشمشان و كتاب بزرگ اعمال بشرها در ديدگاه عموم) پس گنهكاران را از آنچه در آن است هراسان خواهى ديد، و مىگويند: اى واى بر ما! اين نوشته را چيست كه هيچ (عمل) كوچك و بزرگى (از تصور و باورهاى قلبى و حركات بدنى ما) را به جاى ننهاده جز آنكه همه را بر شمرده است! و آنچه را (در دنيا) انجام دادهاند (حساب آنها، عكسبردارى آنها در جوّ صدور عمل، مجازات اخروى، آثار خاص آنها در روح و جسم خود، و تجسم و تبلور آنها را در آن عالم) حاضر خواهند يافت و پروردگارت به هيچ كس ستم نخواهد كرد. 50 و (به ياد آر) زمانى را كه به فرشتگان گفتيم: به آدم سجده كنيد؛ پس همگى سجده كردند جز ابليس كه از (طايفه) جن بود (و گرنه فرشته گناه نمىكند) پس از فرمان پروردگار خود بيرون رفت. (پس) آيا او و اولاد او را به جاى من دوست و ياور و سرپرست مىگيريد در حالى كه آنها دشمن شمايند؟! بد بدلى است براى ستمكاران آنچه به جاى خدا مىگيرند. 51 من آنها (شيطان و فرزندانش) را نه در آفرينش آسمانها حاضر كردم و نه در آفرينش خودشان (كه مرا در خلقت يارى دهند و خود از حال خود آگاه شوند) و من هيچ گاه به يارى گيرنده گمراهكنندگان نبودهام. 52 و (ياد آور) روزى را كه (خداوند به مشركان) گويد: كسانى را كه گمان داشتيد شريكان من هستند (مانند بتها، فرشتگان، برخى از انبياء و اجنّه) ندا دهيد (تا به فريادتان رسند) پس ندا درمىدهند اما آنها اجابتشان نمىكنند، و ميان آنان و معبودهاشان مهلكه بىاعتقادى به هم و آتشى شعلهور و صحرايى سوزان و نابودكننده قرار مىدهيم. 53 و گنهكاران آتش (دوزخ) را مىبينند، پس مىدانند كه حتما در آن وارد شدنى هستند و هيچ راه بازگشتى از آن نمىيابند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 299