ترجمه قرآن - مشكينى، على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 311

77 پس آيا ديدى كسى را كه به نشانه‌ها (ى توحيد) و آيات (كتاب) ما كفر ورزيد و گفت: مسلّما (به واسطه اختيار شرك در دنيا مال و فرزند فراوانى مى‌يابم، و اگر آخرتى باشد در آنجا نيز) مال و فرزند داده خواهم شد؟!
78 آيا او بر غيب (آينده دنيا يا نهان عالم آخرت) اطلاع يافته يا در نزد خداوند پيمانى گرفته (كه چنين دل خوش كرده است)؟!
79 چنين نيست، به زودى آنچه را مى‌گويد مى‌نويسيم (يا آنچه را نوشته‌ايم به او ارائه مى‌كنيم و يا در حقّش اجرا مى‌نماييم) و عذاب (آخرت) را براى او به طور نامتناهى دراز مى‌گردانيم.
80 و آنچه را مى‌گويد (سخن شرك او را يا مال و فرزندى كه از آنها سخن مى‌گويد) به ارث مى‌بريم و (در روز واپسين) نزد ما تنها خواهد آمد.
81 و آنها به جاى خداوند معبودهايى برگرفتند تا براى آنها وسيله قدرت و غلبه باشند.
82 چنين نيست، به زودى آن خدايان پرستش آنها را انكار خواهند كرد و ضدّ و دشمن آنها خواهند گرديد و مشركان نيز پرستش بت‌ها را انكار كرده با آنها دشمن خواهند شد.
83 آيا (به چشم دل) نديدى كه ما شيطان‌ها را بر سر كافران فرستاديم تا آنها را (به صوت اغواى خود همانند رمه حيوانات) از جاهايشان (به سوى گناه و فساد) به شدت برانگيزند؟!
84 پس بر (شكست و نابودى) آنها شتاب مكن، جز اين نيست كه ما درباره آنها به دقت لحظه شمارى مى‌كنيم (عمل‌ها و روزها و نفس‌هايشان را مى‌شماريم تا وقت عذابشان برسد).
85 (به ياد آر) روزى كه پرهيزكاران را (از صحراى محشر) به صورت سوارگانى (بر ناقه‌هاى نور) به سوى خداى رحمان گرد مى‌آوريم.
86 و گنهكاران را (همانند حيوانات) تشنه به سوى جهنم مى‌رانيم.
87 (در آن روز مردم) توان شفاعت كردن ندارند مگر كسى (همانند انبياء و اولياء و فرشتگان) كه از نزد خداى رحمان پيمانى گرفته باشد و نيز مردم حقّ شفاعت شدن ندارند مگر كسى كه (به واسطه صحت اصول عقايدش) پيمانى براى استحقاق شفاعت گرفته باشد.
88 و (برخى از نصارى و بت‌پرستان) گفتند: خداى رحمان فرزندى (واجب الوجود جدا شده از جوهره ذات والد و متّصف به همه صفات او) گرفته است!
89 حقّا كه امرى سخت زشت و ناروا مرتكب شديد.
90 نزديك است از (شدت) آن آسمان‌ها شكاف‌ها بردارند و زمين بشكافد و كوه‌ها (بر سطح زمين) فرو ريزند.
91 از اين كه براى خداى رحمان فرزندى قائل شدند.
92 و خداى رحمان را سزاوار نيست (و بر وفق عقول و طبق شرايع ممكن نيست) كه فرزندى گيرد.
93 همه كسانى كه در آسمان‌ها و زمين‌اند جز اين نيست كه (تكوينا) در برابر خداى رحمان سر بندگى فرود آرند.
94 بى‌ترديد همه آنها را تا عدد آخر به طرزى خاص (توأم با تعيين مدت بقا، مقدار و تكامل، نيازهاى وجودى، و زمان زندگى) به شمار آورده است.
95 و همه آنها در روز قيامت تنها (و بدون تسلط بر شخصى و مالى همانند روز ولادتشان) به نزد او خواهند آمد.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 311

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست