نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 312
96 همانا كسانى كه ايمان آورده و عملهاى شايسته كردهاند، به زودى خداى رحمان براى آنها دوستى و محبتى (در دلهاى فرشتگان و مؤمنان در دنيا و آخرت) قرار مىدهد. 97 پس جز اين نيست كه اين (قرآن) را (به واسطه تنظيم آن در ملأ اعلى به زبان عربى) به زبان تو آسان كرديم تا پرهيزكاران را بشارت دهى و دشمنانى ستيزهجو را بيم رسانى. 98 و چه بسيار از مردم زمانها كه پيش از آنان هلاك كرديم، آيا هيچ يك از آنها را احساس مىكنى، يا از آنها صدايى مىشنوى؟ سوره طه مكّى ، 135 آيه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 طا، ها. من پاك و منزه و هدايتگرم. (اى محمّد) اى مرد بزرگ پاكدل و راهنما، هر دو پاى را (هنگام نماز) بر زمين نه. 2 ما قرآن را بر تو نفرستاديم تا (در راه اجراى آن، يا با تأسف بر عدم پذيرش آن، يا با انجام عبادتهاى طاقتفرسا) به زحمت و رنج افتى. 3 لكن (آن را فرستاديم) براى آنكه يادآورى باشد براى هر كسى كه مىترسد (طبق فطرت توحيدى استعداد ترس از مبدأ و معاد دارد). 4 (اين قرآن) فرو فرستاده شده، از جانب كسى كه زمين و آسمانهاى بلند را آفريده. 5 خداى رحمان بر تخت (مالكيت و حاكميت بر اجزاء عالم هستى) قرار گرفته. 6 آنچه در آسمانها و آنچه در زمين و آنچه در ميان آنها و آنچه در زير خاك (و داخل كره زمين) است از آن اوست (خلقت و حفظ و تدبير و فانى كردن همه در تحت اراده و قدرت اوست). 7 و اگر گفتار خود را آشكار كنى (نيازى بدان نيست) زيرا او پنهان و پنهانتر را مىداند (پنهان گفتگوى نهانى است، و پنهانتر تصور قلبى يا آنچه به قلب هم نيايد). 8 خداى يكتا، معبودى جز او نيست، نيكوترين نامها از آن اوست (نامهايى كه به غير او اطلاق نمىشود مانند واجب الوجود، قديم و ازلى، يا با قيود اطلاق مىشود مانند حى، عالم و قادر). 9 و آيا سرگذشت موسى به تو رسيده است؛ 10 آن گاه كه (در سفر از مدين به مصر نزد وادى طوى راه گم كرده بود) آتشى ديد، پس به خانوادهاش گفت: شما درنگ كنيد همانا من آتشى ديدم، شايد شعلهاى از آن را براى شما بياورم يا بر سر آتش راهنمايى بيابم. 11 پس چون به آتش رسيد ندا داده شد: اى موسى، 12 همانا اين منم پروردگار تو، پس نعلين خود (از پاى) بركن، زيرا تو در وادى مقدس طوى هستى (و جايگاه مقدس را با كفش آمدن نشايد).
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 312