نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 321
126 گويد: همين گونه (كه امروز كور و فراموش شدهاى) آيات و نشانههاى روشن ما برايت آمد اما تو (از آنها چشم پوشيدى و) آنها را فراموش كردى، همچنين امروز (تو نابينا مىشوى و) فراموش مىگردى. 127 و اين چنين (در دنيا) جزا مىدهيم كسى را كه اسراف نموده (از حد تجاوز كند) و به آيات و نشانههاى پروردگار خود ايمان نياورده باشد. و البته عذاب آخرت سختتر و پايدارتر است. 128 پس آيا مايه هدايت آنها (كفّار مكه) نمىشود اين كه گروههاى بسيارى از مردم را پيش از آنها هلاك كرديم كه اكنون اينها در مساكن آنها راه مىروند (مانند مرور اهل مكه به مساكن عاد در يمن، و ثمود و اصحاب ايكه در شام، و قوم لوط در فلسطين)؟! همانا در اين (حوادث) نشانههايى (از توحيد و قدرت و قهّاريت خدا) براى خردمندان است. 129 و اگر نبود سخنى كه از پروردگارت گذشته (حكم قطعى مندرج در لوح محفوظ، كه آنها را دفعتا عذاب نكند) و نيز مدت تعيين شده (براى عمر و زندگى آنها) بىترديد (عذاب گذشتگان بر آنها) لازم مىشد (و همه را يك جا هلاك مىكرديم). 130 پس بر آنچه مىگويند صبر كن، و پروردگارت را پيش از طلوع آفتاب و پيش از غروب آن توأم با ستايش او تسبيح كن (نماز صبح و ظهر و عصر و يا اذكار ديگر بخوان)، و از ساعتهاى شب (با خواندن نماز مغرب و عشا يا ذكرهاى ديگر) و در جوانب روز (با نوافل و غيره) او را تسبيح و تقديس كن، باشد كه (به شمول الطاف خدا) خشنود شوى. 131 و ديدگانت را مدوز به آنچه اصنافى از آنها را از آن برخوردار كردهايم (از اموال و اولاد و رياست) كه شكوفه و زينتهاى زندگى دنياست تا آنها را در آن بيازماييم، و روزى پروردگارت (كتاب و دين) بهتر و پايدارتر است. 132 و خانواده خود را به نماز امر كن و خود (نيز) با همه نيرو بر (مراعات) آن شكيبايى كن، ما از تو هيچ روزى نمىطلبيم (تا توانش را نداشته باشى) اين ماييم كه تو را روزى مىدهيم، و عاقبت (نيك) از آن تقواست. 133 و (كافران در مقام ردّ قرآن و درخواست معجزهاى مانند ناقه صالح و عصاى موسى) گفتند: چرا (محمّد) براى ما آيه و معجزهاى از جانب پروردگارش نمىآورد؟ آيا (اين قرآن كه) بيان روشن آنچه در كتابهاى پيشين است به آنها نرسيده است؟! 134 و اگر ما آنها را پيش از اين (پيش از بعثت محمد صلّى اللَّه عليه و آله يا نزول قرآن) به عذابى هلاك مىكرديم حتما مىگفتند: پروردگارا! چرا به سوى ما رسولى نفرستادى تا از آيات تو پيروى كنيم پيش از آنكه ذليل و خوار گرديم. 135 بگو: هر يك (از ما و شما) منتظريم (ما منتظر وعده خدا كه دشمنش مغلوب و دينش كامل گردد، و شما منتظريد ما مغلوب و دعوتمان باطل شود) پس در انتظار باشيد، به زودى خواهيد فهميد كه صاحبان راه راست كيانند و هدايت يافته كيست.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 321