نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 322
سوره انبياء مكّى ، 112 آيه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 مردم را رسيدگى به حسابشان (در روز قيامت) نزديك شده (نزديك از نظر ربوبى و يا آنكه هر چه آمدنش مسلّم است نزديك است) در حالى كه آنها در غفلت (از آن حساب) به سر مىبرند و روگردانند. 2 هيچ تذكّر تازهاى (از وحى و قرآن و معجزه) از پروردگارشان بر آنها نمىآيد جز آنكه در حال بازى و سرگرمى (به هوى و هوس) آن را گوش مىدهند (ولى جدّى نمىگيرند). 3 در حالى (وحى و قرآن را مىشنوند) كه دلهايشان مشغول (لهو و باطل) است، و آنان- كه ستم ورزيدند- رازگويى خود را پنهان داشته (گويند:) آيا اين (محمّد) جز اين است كه بشرى همانند شماست؟! آيا به سوى جادو مىرويد در حالى كه خود مىبينيد! 4 (پيامبر) گفت: (بىخود درگوشى سخن نگوييد، زيرا) پروردگار من هر گفتارى را در آسمان و زمين مىداند، و اوست شنوا و دانا. 5 بلكه گفتند: (سحر نيست) مشتى خوابهاى آشفته است (كه خود محمّد يا ديگران ديدهاند)، بلكه دروغهايى است كه خود بافته است، بلكه او شاعر است (و اين كتاب هم سروده اوست)، پس (اگر راست مىگويد) بايد معجزهاى بياورد چنان كه پيشينيان (با معجزاتى چون ناقه صالح، عصاى موسى و مائده عيسى) ارسال شده بودند. 6 قبل از آنها نيز هيچ مجتمعى كه ما آنها را هلاك كرديم ايمان نياوردند، آيا اينها ايمان خواهند آورد؟! 7 و ما پيش از تو (براى مردم به عنوان پيامبر و رسول) نفرستاديم مگر مردانى را كه به آنها وحى مىكرديم (نه فرشتگان و نه زنان و نه اجنّه را) پس اگر (اين سيره جاريه الهى را) نمىدانيد از اهل ذكر (از علماى تورات و انجيل غير محرّف، و ساير كتابهاى آسمانى) بپرسيد. 8 و ما آن فرستادگان را جسدى كه طعام نخورند (جهاز هضم و دفع نداشته باشند) قرار نداديم و آنها جاويدان هم نبودند (كه مرگ نداشته باشند). 9 سپس وعدهاى را كه به آنها داده بوديم (تحكيم دين و اهلاك دشمنان) تحقق بخشيديم، پس آنها و كسانى را كه مىخواستيم نجات داديم و تجاوزكاران (از حد و مرز احكام) را نابود كرديم. 10 و حقّا كه ما به سوى شما (و همه آيندگان تاريخ) كتابى نازل كرديم كه در آن يادآورى شماست (به احكام دينى و اخلاقى و معارف گوناگون) آيا نمىانديشيد؟!
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 322