نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 323
11 و چه بسيار از مجتمعهاى انسانى را كه ستمكار بودند (به ستم شرك و كفر و طغيان در گناهان) شكستيم و نابود كرديم و پس از آنها گروهى ديگر را آفريديم. 12 پس چون عذاب ما را احساس كردند به ناگاه از آن به شتاب مىگريختند. 13 (به آنها به زبان استهزايى قال يا حال گفته مىشد) نگريزيد و به سوى آنچه در آن بوديد از ناز و نعمت و مسكنهاى خود بازگرديد شايد مورد سؤال قرار گيريد (فقرا از شما مال بخواهند و شما هم ندهيد، يا بردگان و خادمان از شما وظيفه پرسند و شما هم به كبر و سركشى خود ادامه دهيد)! 14 گفتند: اى واى بر ما، حقّا كه ما ستمكار بودهايم. 15 پس همواره آن (ويل و واى) بر زبان آنان بود تا آنها را (مانند گياهان) درو شده و (مانند مردگان) خاموش قرار داديم. 16 و ما آسمان و زمين و آنچه را در ميان آن دو است به بازى و سرگرمى نيافريدهايم. 17 اگر ما اراده مىكرديم كه لهوى (بازيچه و سرگرمى يا زن و فرزندى) بگيريم بىترديد از ذات خود (و به تناسب وجود خود) مىگرفتيم، اگر ما (به فرض محال) انجام دهنده (اين كار) بوديم. 18 بلكه ما به سبب حق بر سر باطل مىكوبيم تا به مغز او مىرسد پس به ناگاه باطل نابود شده است (ادله روشن توحيد و آيات قرآنى را بر عقايد كفر و شرك مىافكنيم كه به كلّى آن را باطل كند). و واى بر شما از آنچه (درباره توحيد و نبوت و معاد) توصيف مىكنيد. 19 و هر چيز و هر كس كه در آسمانها و زمين است از آن اوست (زيرا آفريدن، حفظ، تدبير و بالاخره فانى كردن همه در اختيار اوست) و كسانى كه در نزد او هستند (مقربان درگاه او از فرشتگان و صالحان بشر و اجنّه) هرگز از پرستش او تكبّر نمىورزند و هيچ گاه خسته و وامانده نمىشوند. 20 آنها شبانهروز (خدا را) تسبيح مىكنند و هيچ گاه سست نمىشوند. 21 آيا آنها معبودهايى از زمين اتخاذ كردهاند (نظير بتها و اجنّه) كه (مردم را در دنيا مىآفرينند و در آخرت) برمىانگيزانند؟! 22 اگر در آسمانها و زمين خدايان ديگرى غير از اللَّه وجود داشت، بىشك هر دو (آسمانها و زمين از نظر حدوث و بقا) فاسد مىشدند (تعدد خالق مدبّر و مقتدر و مستقل در اراده قبل از آفرينش مانع از اصل خلقت، و پس از آن سبب فساد در بقا مىشد). پس منزه است خداوند صاحب عرش (داراى تسلط تام بر اجزاى عالم هستى) از آنچه (مشركان) توصيف مىكنند. 23 او از آنچه مىكند (در برابر هيچ كس) مورد سؤال و مؤاخذه قرار نمىگيرد و همه آنها (همه آفريدههاى او در مقابل او) مورد سؤال و مؤاخذه قرار مىگيرند. 24 آيا به جاى خداوند معبودانى برگرفتهاند؟ بگو: حجت و برهانتان را بر آن بياوريد. اين (دعوت به توحيد و بطلان شرك) ياد كرد كسانى است كه با مناند و ياد كرد كسانى است (از پيامبران) كه پيش از من بودهاند. (اينان اهل دليل و منطق نيستند) بلكه بيشترشان حق را نمىشناسند و از اين رو (از آن) رويگردانند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 323