نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 344
28 پس هنگامى كه تو و كسانى كه همراه تو هستند بر كشتى قرار گرفتيد، بگو: حمد و ستايش از آن خدايى است كه ما را از گروه ستمكاران نجات بخشيد. 29 و بگو: پروردگارا، مرا (در اين كشتى و سپس در زمين) به فرودى پرخير (در منزلى پربركت) فرود آر و تو بهترين فرودآرندگانى. 30 به يقين در اين (حادثه عظيم) نشانههايى (از توحيد و قدرت و جبروت خدا) است و حقيقت اين است كه ما هميشه آزمايشكنندهايم. 31 سپس از پى آنان مجتمع و اهل عصر ديگرى را ايجاد نموديم. 32 پس در ميان آنها فرستادهاى از خودشان (نه از فرشتگان و اجنّه و نه از بيگانه با زبانشان) فرستاديم كه خداى يكتا را بپرستيد كه شما را جز او معبودى نيست، پس آيا (از پرستيدن غير او) پرهيز نمىكنيد؟! 33 و از قوم او اشرافى كه كفر ورزيده و ديدار آخرت را تكذيب نموده بودند و آنها را در زندگى دنيا از خوشگذرانى برخوردار كرده بوديم (به ديگر مردم) گفتند: اين مرد جز بشرى مانند شما نيست، از آنچه مىخوريد مىخورد و از آنچه مىنوشيد مىنوشد (پس چگونه مىتواند پيامبر باشد)! 34 و اگر از بشرى مانند خودتان اطاعت كنيد در آن صورت بىترديد زيانكار خواهيد بود. 35 آيا به شما وعده مىدهد كه چون مرديد و مشتى خاك و استخوان شديد آيا (دوباره از قبر زنده) بيرون آورده مىشويد؟ 36 دور است دور، آنچه بدان وعده داده مىشويد! 37 زندگى نيست جز همين زندگانى دنيايى ما كه مىميريم و زنده مىشويم (گروهى مىميرند و گروهى ديگر زنده مىشوند، يا گروهى مىميرند و ارواح آنها در قالب گروههاى ديگر زنده مىشوند) و هرگز برانگيخته شدنى نيستيم. 38 او نيست مگر مردى كه بر خدا دروغ مىبندد، و ما هرگز به او معتقد نيستيم. 39 (پيامبرشان) گفت: پروردگارا، مرا در برابر تكذيب آنان يارى ده. 40 خدا گفت: حتما پس از اندك زمانى (وقت مرگ و عالم برزخ) پشيمان خواهند شد. 41 پس آنها را صيحه (آسمانى) به حق (طبق حكمت بالغه خدا) فرا گرفت، پس آنها را (مانند) خار و خاشاكى بر روى سيل كرديم، پس هلاك و دورى باد بر گروه ستمكاران. 42 سپس در پى آنان ملتهايى ديگر را در عصرهايى به دنبال هم ايجاد كرديم.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 344