ترجمه قرآن - مشكينى، على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 362

21 و كسانى كه اميد ديدار ما را ندارند (معاد را منكرند) گفتند: چرا بر ما فرشتگانى فرستاده نشد، يا پروردگار خود را نمى‌بينيم؟ حقّا كه آنها در نهاد خويش تكبر ورزيدند و سركشى بزرگى كردند.
22 روزى كه آنها فرشتگان (فرشتگان مرگ يا عالم برزخ يا صحنه قيامت) را مى‌بينند در آن روز گنهكاران را بشارتى نيست، و (به فرشتگان) مى‌گويند: ما را ايمنى كامل دهيد، و فرشتگان مى‌گويند: سخت ممنوع است (بر شما رحمت و بهشت خدا).
23 و به سوى آنچه (در حال كفر) انجام داده‌اند از عمل‌ها (ى خير مانند انفاقات و خدمات و اختراعات نافع و غيره) رو مى‌آوريم، پس آنها را غبارى پراكنده (در هوا) قرار مى‌دهيم (زيرا پاداش خدا تفضّلى است نه استحقاقى؛ علاوه آنكه نعمت‌هاى دنيوى خود پاداش است، ولى نعمت‌هاى آخرت مشروط به ايمان است).
24 اهل بهشت در آن روز جايگاهى بهتر، و استراحتگاهى نيكوتر دارند.
25 و (ياد آور) روزى كه آسمان با ابرى سفيد كه در آن است شكافته شود (يا ابر جهل و ماديت دنيا زدوده شود و حقيقت ملأ اعلى ظهور يابد) و فرشتگان به ترتيب خاصى فرو فرستاده شوند.
26 ملكيت و مالكيت حقيقى (بدون منازع بر همه هستى) در آن روز از آن خداى رحمان است، و آن روز بر كافران روزى سخت خواهد بود.
27 و (به ياد آر) روزى كه ستمگر پشت دست‌هاى خود را به دندان مى‌گزد، مى‌گويد: اى كاش همراه پيامبر راهى را (به سوى خدا) پيش مى‌گرفتم.
28 اى واى بر من، كاش فلانى را (كه سبب انحراف من شد) دوست نمى‌گرفتم.
29 حقّا كه مرا از ياد خدا (يا پيامبر و قرآن) پس از آنكه به من رسيده بود منحرف نمود، و همواره شيطان نسبت به انسان خواركننده بوده و هست.
30 و (در آن روز) فرستاده خدا گويد: اى پروردگار من، همانا قوم من (امت من از زمان بعثت تا آخر دنيا) اين قرآن را متروك گذاشتند (و از درك معارف و عمل به آن اعراض نمودند).
31 و اين گونه ما براى هر پيامبرى دشمنانى از گنهكاران قرار داديم (به واسطه خلق هواى نفس در انسان، و آزاد گذاشتن شيطان در وسوسه او، و بودن دعوت انبيا بر خلاف ميل آنان سبب دشمنى آنها شديم) و همين كافى است كه پروردگارت هدايت‌كننده و ياور توست.
32 و كسانى كه كفر ورزيدند گفتند: چرا قرآن (اگر از علم الهى سرچشمه گرفته) يك جا بر او فرو فرستاده نشده؟ اين چنين است، تا قلب تو را بدان ثبات و استحكام بخشيم و (لذا) آن را پى در پى به آرامى (در مدت بيست و سه سال در احوالى با كمّيّت مختلف) برخوانديم.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 362

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست