نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 37
231 و چون زنها را طلاق داديد و به انتهاى عدّه خود نزديك شدند، پس (يا دوباره رجوع كنيد و) آنها را به خوبى و خوشى نگه داريد و يا (به ترك رجوع) به خوبى و خوشى رها سازيد، و هرگز آنان را براى آزار و زيان نگه نداريد تا به آنها تعدى و ستم روا داريد، و هر كه چنين كند پس حتما به خويشتن ستم كرده. و آيات خدا را به مسخره نگيريد و نعمت (بىحدّ) خدا را بر خودتان و آنچه را كه بر شما از كتاب و حكمت (احكام شرعى و معارف عقلى) فرو فرستاده كه شما را بدان پند مىدهد به ياد آريد، و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه خداوند به همه چيز داناست. 232 و چون زنان را طلاق داديد و به پايان عدّه خود رسيدند آنها را از ازدواج با شوهران خود (شوهران سابق يا آنان كه انتخاب خواهند كرد) اگر در ميان خودشان به نيكى توافق كنند باز مداريد. با اين (دستور) كسانى از شما كه به خدا و روز آخرت ايمان مىآورند پند داده مىشوند. اين براى شما رشد دهندهتر و پاكيزهتر است، و خدا مىداند و شما نمىدانيد. 233 و مادران بايد فرزندان خود را دو سال كامل شير دهند؛ اين (دستور) براى كسى است كه مىخواهد دوران شيرخوارگى (طفل) را تكميل كند، و روزى و لباس آنها به نحو متعارف بر عهده كسى است كه طفل از آن اوست (پدر)؛ هيچ كس جز به مقدار توانش مكلّف نمىشود، نبايد مادرى به خاطر فرزندش به زيان افتد و نه صاحب فرزندى براى فرزندش (نه به مادر تحميل شود كه مجّانا شير دهد و نه به پدر كه هزينه بيشتر بپردازد) و نبايد مادر و پدر (به خاطر اختلافات خود) به فرزند خود ضرر و آسيب برسانند. و مانند اين تكليف بر عهده وارث (پدر) نيز مىباشد (كه اگر پدر بميرد و تركه به همان طفل رسد، نفقه مادر با شرايط فوق از آن مال ادا مىشود)، حال اگر پدر و مادر بخواهند روى توافق و مشورتشان (فرزند را قبل از موعد مقرر) از شير بگيرند بر آنها گناهى نيست. و اگر بخواهيد براى شير دادن اولادتان دايه طلبيد بر شما گناهى نيست در صورتى كه آنچه را كه بايد بدهيد به نيكى و معروف بپردازيد. و از خدا پروا كنيد و بدانيد خدا به آنچه مىكنيد بيناست.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 37