نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 396
85 به يقين آن كسى كه (ابلاغ) اين قرآن را بر تو واجب نموده تو را به محل بازگشت (به زادگاهت مكّه كه آرزوى بازگشتش را دارى) بازمىگرداند؛ بگو: پروردگار من، به كسى كه هدايت را آورده و كسى كه در گمراهى آشكار است داناتر است. 86 و تو اميد نداشتى كه اين كتاب بر تو القا شود، لكن از روى رحمتى از جانب پروردگار توست (كه فرود آمده) پس هرگز پشتيبان كافران مباش. 87 و مبادا (دشمنان) تو را از (عمل و ابلاغ) آيات خداوند پس از آنكه بر تو فرود آمده بازدارند؛ و به سوى پروردگارت دعوت كن و هيچ گاه از مشركان مباش. 88 و با خداى يكتا خداى ديگرى مخوان، خدايى جز او نيست، همه چيزها (ى ممكن الوجود) قابل هلاكت و فناست جز ذات او (كه واجب الوجود است)، حاكميت (بر عالم وجود، و فرمان نافذ در جهان هستى و داورى به حق در همه اختلافات) از آن اوست، و به سوى او بازگردانده مىشويد. سوره عنكبوت مكّى ، 69 آيه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 الف، لام، ميم. رمزهايى ميان اللَّه و رسول اوست. كتاب ما مركب از همين حروف است ولى احدى را توان آوردن مانند آن نيست. اين كتاب از الف (اللَّه) به وسيله لام (جبرئيل) به ميم (محمّد صلّى اللَّه عليه و آله) القا شده. اين كتاب داراى محكمات و اين گونه متشابهات است. 2 آيا مردم گمان كردند كه آنان رها مىشوند تا بگويند ايمان آورديم؛ و آنها (به وسيله عمل) آزمايش نخواهند شد؟! 3 بىترديد كسانى را كه پيش از آنها بودند (طبق سنّت جاريه خود به توجيه تكليف) آزموديم پس بىترديد علم ازلى خداوند درباره كسانى كه راست گفتند تحقق مىيابد و درباره دروغگويان (نيز) تحقق مىيابد، و صدق راستگويان و كذب دروغگويان ظاهر مىگردد. 4 آيا كسانى كه مرتكب گناهان (اعتقادى و عملى) مىشوند گمان كردهاند كه (در مقام مؤاخذه و كيفر) از ما پيشى مىگيرند و ما را عاجز مىكنند؟! بد است آنچه داورى مىكنند. 5 هر كه ديدار خدا را (ورود به حضورش را در برزخ و قيامت و بهشت) اميد دارد پس (در عمل بكوشد زيرا) مسلما مدت (تعيين شده از جانب) خدا آمدنى است، و اوست شنوا و دانا. 6 و هر كس (با نفس خود يا دشمن خدا) جهاد كند جز اين نيست كه به سود خود جهاد مىكند، زيرا خداوند از همه جهانيان بىنياز است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 396