نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 398
15 پس او و كشتىنشينان را نجات داديم و آن (حادثه يا آن كشتى) را نشانهاى (از قدرت و غضب خود) براى جهانيان قرار داديم. 16 و ابراهيم را (فرستاديم) آن گاه كه به قوم خود گفت: خدا را بپرستيد و از او پروا كنيد، اين براى شما بهتر است اگر بدانيد. 17 جز اين نيست كه شما غير از خدا بتهايى (بىاثر) را مىپرستيد، و (در نامگذارى آنها به اله و شفيع و مقرّب) دروغى مىبافيد؛ بىشك كسانى كه به جاى خدا مىپرستيد مالك هيچ نوع روزى براى شما نيستند، پس روزى را فقط از نزد خدا بطلبيد و او را بپرستيد و او را سپاسگزاريد، كه همه به سوى او بازگردانده مىشويد. 18 و اگر (مرا) تكذيب كنيد (عجبى نيست) قطعا امتهايى پيش از شما نيز (پيامبرانشان را) تكذيب كردند؛ و بر عهده رسول جز ابلاغ آشكار نيست (و اما اجبار بر تسليم و عمل، بر عهده امام است و پاداش و كيفر در دنيا و آخرت بر عهده خداست). 19 آيا نديده (و ندانسته) اند كه چگونه خداوند آفريدههاى زنده را (در دنيا) پديد مىآورد، سپس آنها را (پس از مرگ، در عالم آخرت) بازخواهد گرداند؟! بىشك اين (كار) بر خدا آسان است. 20 بگو: در روى اين زمين سير كنيد، پس بنگريد كه چگونه آفريدگان را ايجاد كرده، سپس خداوند عالمى ديگر را احداث خواهد كرد. حقّا كه خدا بر همه چيز تواناست. 21 هر كس را بخواهد (و سزاوار بيند) عذاب مىكند و هر كس را بخواهد (و شايسته شناسد) ترحم مىكند، و به سوى او بازگردانده مىشويد. 22 و شما هرگز (در روز قيامت) عاجزكننده خدا و گريزان از قدرت او نخواهيد بود نه در زمين (محشر به فرار و تحصّن و تحزّب) و نه در آسمان (آن به صعود و نفوذ در اقطارش)، و شما را (در آنجا) غير از خدا هيچ دوست و سرپرست و ياور نخواهد بود،. 23 و كسانى كه به نشانههاى (توحيد و كتاب) خدا و ديدار او كفر ورزيدند آنها از رحمت من مأيوسند، و آنها را عذابى دردناك است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 398