نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 399
24 پس جواب قوم او جز اين نبود كه گفتند: او را بكشيد يا بسوزانيد! (و او را در آتش افكندند) پس خداوند او را از آتش نجات بخشيد، حقّا در اين (شيوه نجات دادن) نشانههايى است (از توحيد و قدرت او) براى گروهى كه ايمان مىآورند. 25 و (ابراهيم) گفت: جز اين نيست كه شما غير از خداوند بتهايى برگرفتهايد تا مايه دوستى در ميانتان در زندگى دنيا باشد (نظير دوستى اهل يك مذهب)، سپس روز قيامت برخى از شما برخى ديگر را انكار و برخى از شما برخى ديگر را لعن خواهد كرد، و جايگاه شما آتش است و شما را هيچ ياورى نخواهد بود. 26 پس لوط (برادرزادهاش) به او ايمان آورد. و (ابراهيم) گفت: همانا من (از ميان قوم خود) به سوى پروردگارم هجرت مىكنم، كه اوست مقتدر غالب و حكيم. 27 و اسحاق و يعقوب را (در اواخر عمرش) به او بخشيديم، و نبوت و كتاب (آسمانى) را در ميان اولادش قرار داديم، و پاداشش را در دنيا به او عطا كرديم، و البته در آخرت نيز از صالحان خواهد بود. 28 و لوط را (فرستاديم) آن گاه كه به قوم خود گفت: همانا شما كار بسيار زشتى را انجام مىدهيد كه احدى از جهانيان در آن بر شما سبقت نگرفته است! 29 آيا شما با مردان آميزش جنسى مىكنيد و راه را (راه توالد و تناسل را بر نسل آينده و راه شهر را بر عابران) مىبريد و در مجلس عموميتان كارهاى زشت بهجا مىآوريد؟! پس جواب قوم او جز اين نبود كه گفتند: عذاب خدا را بر ما بياور اگر از راستگويانى. 30 گفت: پروردگارا، مرا بر اين قوم فسادانگيز يارى ده.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 399