نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 446
سوره صافّات مكّى ، 182 آيه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 سوگند به صف بستگان (به فرشتگان صف بسته براى اطاعت خدا؛ به مؤمنان صف كشيده در جماعت، و رزمندگان صفزده براى جهاد) كه صفىّ طولانى و مستحكم و عبادى- سياسى بستهاند. 2 پس به زجركنندگان (به فرشتگان بازدارنده بشرها از گناهان؛ و راننده ابرها از جايى به جايى؛ به آيات قرآنى بازدارنده از بدىها؛ به مؤمنان بازدارنده از منكرات) كه زجرى الهى تكوينى و تشريعى دارند. 3 پس به تلاوتكنندگان ذكر (به فرشتگان تلاوتكننده كتابهاى آسمانى؛ به خوانندگان الفاظ وحى به گوش و دل انبيا؛ به مؤمنان تلاوتكننده كتابهاى آسمانى). 4 كه قطعا معبود شما يگانه است. 5 پروردگار آسمانها و اين زمين و آنچه در ميان آنهاست و پروردگار مشرقهاست (مشرقهاى خورشيد و ستارگان در طول سال). 6 همانا ما آسمان نزديك (به زمين شما) را به زينت و زيور اختران آراستيم. 7 و آن را از (ورود) هر شيطان سركش خبيثى حفظ نموديم. 8 آنها نمىتوانند به (سخنان) اشراف فرشتگان عالم بالا (كه اسرار زمينيان در آنجا گفتگو مىشود) گوش فرا دهند، و از هر سو در معرض پرتاب تير قرار مىگيرند. 9 آنها سخت رانده مىشوند، و براى آنها عذابى است لازم و دائم (در قيامت). 10 مگر آنكه كسى (از شياطين بخواهد سخنى را از ملأ اعلى) دزدانه گوش دهد، كه شهاب و شعلهاى نافذ او را دنبال مىكند. 11 پس از اينان (مشركان مكه) بپرس كه آيا اينان از نظر خلقت محكمترند يا كسانى كه ما آفريدهايم (از فرشتگان و آسمانها و زمين)؟ همانا ما اينان را از گلى چسبنده آفريدهايم (پس در خلقت ضعيفترند و در عصيان قوىتر). 12 بلكه تو (از انكار و تكذيب مشركان) تعجب دارى و آنها (اين دعوت و تعجب تو را) مسخره مىكنند. 13 و چون تذكر داده شوند متذكر نمىشوند. 14 و چون نشانهاى (از توحيد و معجزهاى) ببينند شديدا مسخره مىكنند و ديگران را به مسخره مىخوانند. 15 و مىگويند: اين جز سحر و جادويى آشكار نيست. 16 آيا آن گاه كه ما مرديم و به خاك و استخوانها تبديل شديم آيا به راستى (دوباره) برانگيخته مىشويم؟! 17 و آيا پدران نخستين ما نيز (برانگيخته مىگردند)؟ 18 بگو: آرى، آن هم در حالى كه خوار و درمانده خواهيد بود. 19 پس جز اين نيست كه سبب برانگيختن، يك بانگ و نهيب (آسمانى به واسطه نفخه دوم صور) است كه به ناگاه همگى (از قبرها بيرون شده) مىنگرند. 20 و مىگويند: اى واى بر ما، اين روز جزاست! 21 (آرى) اين همان روز داورى (خداوند) و جدا شدن (نيكان از بدان) است كه آن را تكذيب و انكار مىكرديد. 22 (به فرشتگان دستور مىرسد) كسانى را كه (به واسطه شرك و عناد در كفر) ستم كردهاند و هم مسلكانشان و آنچه را كه به جاى خداوند مىپرستيدند گرد آوريد، 23 پس به راه جهنم هدايتشان كنيد. 24 و آنها را (در آن مسير) نگه داريد، كه آنان بايد (از عقايد و اعمال) مورد بازپرسى قرار گيرند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 446