نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 453
سوره ص مكّى ، 88 آيه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 صاد. رمزى ميان اللَّه و رسول اوست. اين كتاب مركب از همين حروف است ولى احدى را ياراى مقابله با آن نيست. اين كتاب داراى محكمات و اين گونه متشابهات است. سوگند به قرآن شرافتمند و تذكردهنده (به توحيد و انبيا و معارف حقّه، كه تو پيامبرى و گفتارت راست است). 2 (و نپذيرفتن آنها از نقص تبليغ تو نيست) بلكه كسانى كه كفر ورزيدند در تكبر و غرور و مخالفت و دشمنىاند. 3 چه بسيار پيش از آنها از مجتمعات انسانى را هلاك كرديم، كه (در وقت نزول عذاب به توبه و استغاثه) فرياد برآوردند، اما آن حال، حال مهلت و فرار نبود. 4 و از اينكه بيمكنندهاى از (جنس) خودشان (نه از فرشته و اجنّه) بر آنها آمده تعجب كردند، و كافران گفتند: اين جادوگرى دروغپرداز است. 5 آيا همه معبودان را يك معبود كرده؟! حقّا كه اين چيزى بسيار تعجبانگيز است! 6 و اشراف و سران آنها (قريش و مشركان از اجتماعشان عليه پيامبر) بيرون شدند (و به يكديگر مىگفتند) كه برويد و بر معبودهاى خود ايستادگى كنيد، به يقين اين (ادعا) چيزى است پيشبينى شده (فكر رياستى است كه از جانب محمّد اراده مىشود). 7 ما اين (مطلب يعنى پرستيدن يك معبود نامرئى) را در آيين اخير (آيين پدرانمان) نشنيدهايم، اين (ادعا) جز دروغبافى نيست. 8 آيا از ميان ما اين (قرآن) يادآور بر او (كه مردى فاقد مال و جاه است) فرو فرستاده شده؟! (علت عدم پذيرش آنها نقص اين كتاب نيست) بلكه آنها (از فرط توجه به دنيا) از (قرآن) يادآور من در شكاند، بلكه (اگر در شك هم نبودند نمىپذيرفتند، زيرا) هنوز عذاب مرا نچشيدهاند. 9 مگر گنجهاى رحمت پروردگار مقتدر و بسيار بخشندهات (كه از جمله نبوت و كتاب آسمانى است) در نزد آنهاست (كه به هر كس بخواهند ببخشند). 10 يا مگر ملكيت و تسلط بر آسمانها و اين زمين و آنچه در ميان آن دو است از آن آنهاست؟! پس (اگر چنين است) از هر وسيله صعود و عروجى بالا روند (تا از نزول كتاب بر پيامبر مانع شوند)! 11 آنها در جايگاه خودشان سپاهى اندك و شكست خورده از بقاياى احزاب گذشتهاند (كه از قديم با انبيا در نبرد بودند). 12 پيش از آنها قوم نوح و عاد (قوم هود) و فرعون كه صاحب قصر و لشكر (يا ميخهاى بازى و شكنجه) بود نيز (پيامبران ما را) تكذيب كردند. 13 و نيز ثمود (قوم صالح) و قوم لوط و اصحاب ايكه (قوم شعيب صاحبان بيشه، تكذيب كردند)، آنها بودند آن احزاب (كه با ما و پيامبران ما در جنگ بودند). 14 هيچ يك از اينان نبودند مگر آنكه فرستادگان ما را تكذيب كردند، پس كيفر من (درباره آنها) سزا گشت. 15 و اينان (كفار مكه) انتظار ندارند مگر يك صيحه را (نفخه اول صور را) كه براى آن هيچ مهلت و تأخيرى نيست. 16 و (به استهزاء) گفتند: پروردگارا، نصيب ما را (از آن عذابهايى كه وعده مىدهى) پيش از روز حساب زودتر ده.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 453