نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 479
21 و آنها به پوستهاى (بدن) خود (كه گناهشان به مباشرت بوده) گويند: چرا به زيان ما گواهى داديد؟ گويند: آن خدايى كه همه چيز را (همه سخنگويان را) به سخن در آورده ما را به سخن درآورد، و او همه شما را در نخستين بار آفريده و اكنون به سوى او بازگردانده مىشويد. 22 و شما (در دنيا وقت گناه) از (بيم) آنكه گوش و ديدگان و پوستهايتان بر ضد شما گواهى دهد پنهان نمىشديد، بلكه (تنها از مردم استتار مىكرديد و) گمان كرديد كه خداوند بيشتر آنچه را كه (پنهان از مردم) به جا مىآوريد نمىداند. 23 و اين گمانتان كه به پروردگارتان برديد شما را (به استمرار كفر و فسق) هلاك نمود پس، از زيانكاران شديد. 24 پس اگر صبر كنند آتش جايگاه آنهاست، و اگر رضا (ى ما) را خواهند هرگز آنها قابل رضايت نيستند (به لحاظ امتزاج ذاتشان با پليدى كفر و فسق، در آن عالم امكان رضايت از آنها نيست). 25 و ما براى آنها (در دنيا در اثر كفر و عنادشان) رفقا و همنشينانى (از شياطين و اجنّه) تعيين كرديم كه شهوات و خوشىهاى حال و آينده را بر آنها آرايش دادند و گفتار (ازلى حق و وعده جهنم بر اهل كفر) بر آنها در زمره امتهايى از جنّ و انس كه پيش از آنان درگذشتند محقق شد، حقّا كه آنها زيانكار بودند. 26 و كسانى كه كفر ورزيدند گفتند: به اين قرآن گوش فرا مدهيد و (وقت خوانده شدن آن) سخنان لغو و باطل در آن افكنيد، تا شايد پيروز شويد. 27 پس ما هم بىترديد كسانى را كه كفر ورزيدند عذاب سختى مىچشانيم و حتما آنها را به كارهاى بسيار زشتى كه مىكردند كيفر مىدهيم يا تجسم عينى كارهاى بدشان را كيفر اخروى آنها مىكنيم. 28 آن آتش كيفر دشمنان خداست، كه آنها را در (ميان) آن، خانه جاودانه است به سزاى آنكه نشانههاى ما را انكار مىكردند. 29 و (در آن روز) كسانى كه كفر ورزيدند گويند: پروردگارا، آن دو گروه از اجنّه و انسانها را كه ما را گمراه كردند به ما نشان ده تا آنها را زير قدمهاى خود قرار دهيم (و لگدمال كنيم) تا از ذليلان و پستتران شوند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 479