نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 52
16 آنان كه مىگويند: پروردگارا، همانا ما ايمان آورديم، پس گناهانمان را ببخش و ما را از عذاب آتش نگه دار. 17 همان صابران و راستان در اعتقاد و گفتار و كردار و فرمانبرداران و انفاق كنندگان و آمرزشخواهان در سحرها. 18 خداوند (از ازل به علم خود و پس از خلقت جهان به صنع خود و سپس به زبان انبيا و خرد و كتب آسمانى) در حالى كه قيام به عدالت دارد (و كارهايش بر پايه عدل استوار است) گواهى داد كه معبودى جز او نيست، و فرشتگان و صاحبان دانش (نيز گواهى دادند؛ آرى) جز او معبودى نيست، مقتدر شكستناپذير و داراى اتقان صنع (در تكوين و تشريع) است. 19 به يقين دين (حقيقى كه انبيا آورده و به صورت شرايع به بشر عرضه داشتهاند) در نزد خداوند همان اسلام است، و كسانى كه كتاب آسمانى به آنها داده شده (مانند يهود و نصارى، در دينشان) اختلاف نكردند مگر پس از آنكه آنها را (به حقيقت امر) علم آمد، (آن هم) از روى حسد و برترىجويى. و هر كس به آيات خدا كفر ورزد پس (بداند كه) خداوند زودرس به حساب است. 20 پس اگر با تو به جدل و محاجّه برخاستند بگو: من وجودم را تسليم خدا كردهام و هم چنين كسانى كه از من پيروى كردهاند؛ و به كسانى كه به آنها كتاب (آسمانى) داده شده و به بىسوادان (مشركان بىكتاب) بگو: آيا اسلام آورديد؟ پس اگر اسلام آوردند حتما هدايت يافتهاند، و اگر روى گرداندند پس آنچه بر عهده توست تنها ابلاغ (رسالت) است (نه پيكار كه زمان معينى دارد، و نه كيفر دادن كه مربوط به خداست)، و خداوند به بندگان خود بيناست. 21 همانا كسانى كه به آيات خدا كفر مىورزند و پيامبران را به ناحق مىكشند و از مردم كسانى را كه امر به قسط و عدل مىكنند به قتل مىرسانند، آنها را به عذابى دردناك بشارت ده. 22 آنها كسانىاند كه عملهاى (خير) آنها در دنيا و آخرت تباه و باطل شده (كارهاى خيرشان آثار نيك دنيوى و پاداش اخروى ندارد). و آنها را هيچ ياورى (شفاعت كنندهاى در آخرت) نخواهد بود.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 52