سوره اخلاص مكّى ، 4 آيه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 بگو: حقيقت آن است كه خداوند يكتاست. 2 خداوندى است بزرگوار و قبله حاجات، و ذاتى است بسيط الحقيقه غير مركب و بىنياز. 3 نه كسى را زاده و نه از كسى زاده شده است (محال است صفت پدر و فرزند پيدا كند). 4 و هيچ گاه احدى همتاى او (در الوهيت و خالقيت و ربوبيت و عبوديت و طاعت) نبوده است. سوره فلق مكّى ، 5 آيه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 بگو: پناه مىبرم به پروردگار سپيدهدم، و زمين شكافته شده به بيرون آمدن چشمهسارها و گياهان، و ارحام مفتوح به تولد اولاد، و قبور شكافته شده براى برانگيختن مردگان. 2 از شر آنچه آفريده (از آنچه داراى شر است مانند شياطين و اجنّه خبيثه و شرور مادى). 3 و از شر هر شب تاريك آن گاه كه درآيد و فرا گيرد، و از هر موجود شرورى كه هجوم آورد. 4 و از شر زنان (جادوگر) دمنده در گرهها. 5 و از شر هر حسود آن گاه كه حسد خود را به كار بندد. سوره ناس مكّى ، 6 آيه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 بگو: پناه مىبرم به پروردگار مردم (به مربّى آنها از ابتداء تكوّن تا انتهاى مراحل تربيت). 2 به سلطان و حاكم (مطلق) مردم. 3 به معبود (حقيقى) مردم. 4 از شر وسوسهگر پنهانى، آن عقب رونده عودكننده. 5 آن كه در سينههاى مردم وسوسه مىكند، 6 چه از جن باشد و چه از انس.