هر يك از مسلمانان و يهود و نصارى و صابئان (پيروان حضرت يحيى) كه از روى حقيقت به خدا و روز قيامت ايمان آورد و نيكوكارى پيشه كند، البته آنها از خدا پاداش نيك يابند و هيچ گاه بيمناك و اندوهگين نخواهند بود. (62) و (اى بنى اسرائيل ياد آريد) وقتى كه از شما پيمان گرفتيم و كوه طور را بالاى سر شما برافراشتيم، (و دستور داديم كه) احكام تورات را با عقيده محكم پيروى كنيد و پيوسته آن را در نظر گيريد، باشد كه پرهيزگار شويد. (63) بعد از آن همه عهد و پيمان (از خدا) روى گردانيديد؛ و اگر فضل و رحمت خدا شامل حال شما نمىشد البته در شمار زيانكاران بوديد. (64) و محققا دانستهايد جماعتى از شما را كه عصيان ورزيده حرمت شنبه را نگاه نداشتند، گفتيم: بوزينه شويد و راندگانى (دور از قرب حق). (65) و اين عقوبت مسخ را كيفر آنها و عبرت اخلاف آنها و پند پرهيزكاران گردانيديم. (66) و (به ياد آريد) وقتى كه موسى به قوم خود فرمود كه به امر خدا گاوى را ذبح كنيد، گفتند: ما را به تمسخر گرفتهاى؟ موسى گفت: پناه مىبرم به خدا از آنكه (سخن به تمسخر گويم و) از مردم نادان باشم. (67) گفتند: از خدايت بخواه كه خصوصيت گاو را براى ما معيّن كند. موسى گفت: خدا مىفرمايد: گاوى نه پير از كار افتاده و نه جوان كار نكرده، بلكه ميانه اين دو حال باشد، حال انجام دهيد آنچه مأموريد. (68) گفتند: از خدايت بخواه كه رنگ آن گاو را معيّن كند. موسى گفت: خدا مىفرمايد گاو زرد زرّينى باشد كه بينندگان را فرح بخشد. (69)