و (به ياد آريد) وقتى كه گفتيم: وارد اين قريه (بيت المقدس) شويد و از نعمتهاى آن فراوان تناول كنيد و از آن در، سجدهكنان داخل شويد و بگوييد: (خدايا) گناهان ما فرو ريز، تا از خطاى شما درگذريم؛ و بر ثواب نيكوكاران خواهيم افزود. (58) پس از آن، ستمكاران حكم خدا را به غير آن كه به آنها گفته بودند تبديل نمودند، و ما بر آن ستمكاران به كيفر بدكارى و نافرمانى آنها عذابى سخت از آسمان نازل كرديم. (59) و (به ياد آريد) وقتى كه موسى براى قوم خود طلب آب كرد، به او گفتيم: عصاى خود را بر سنگ زن، پس دوازده چشمه آب از آن سنگ جوشيد و هر سبطى آبشخور خود را دانست (و گفتيم) از آنچه خدا روزى شما ساخته بخوريد و بياشاميد و در زمين به فتنهانگيزى و فساد نپردازيد. (60) و (به ياد آريد) وقتى كه به موسى اعتراض كرديد كه ما بر يك نوع طعام صبر نخواهيم كرد، از خداى خود بخواه تا براى ما از زمين نباتاتى برآورد مانند سبزى و خيار و سير و عدس و پياز. موسى گفت: آيا مىخواهيد غذاى بهترى را كه داريد به پستتر از آن تبديل كنيد؟ (حال كه تقاضاى شما اين است) به شهر مصر فرود آييد كه در آنجا آنچه درخواست كرديد مهيّاست. و بر آنها ذلّت و خوارى مقدّر گرديد، و چون دست از ستمكارى و عصيان برنداشته و به آيات خدا كافر مىگشتند و انبيا را به ناحق كشتند ديگر بار به خشم و قهر خدا گرفتار شدند. (61)