اى اهل كتاب، در دين خود اندازه نگه داريد، و درباره خدا جز به راستى سخن نگوييد؛ در حق مسيح عيسى بن مريم جز اين نشايد گفت كه او رسول خداست و كلمه الهى است كه به مريم فرستاده و روحى از عالم الوهيت است؛ پس به خدا و همه فرستادگانش ايمان آوريد و به تثليث قائل نشويد (اب و ابن و روح القدس را خدا نخوانيد)، از اين گفتار شرك باز ايستيد كه براى شما بهتر است، جز خداى يكتا خدايى نيست و منزّه و برتر از آن است كه او را فرزندى باشد، هر چه در آسمان و زمين است همه ملك او است و خدا تنها به نگهبانى (همه موجودات) كافى است. (171) هرگز مسيح از بنده خدا بودن ابا و استنكاف ندارد و فرشتگان مقرّب نيز (به بندگى او معترفند). و هر كس از بندگى خدا سر پيچد و دعوى برترى كند، زود باشد كه خدا همه را به سوى خود محشور سازد. (172) پس آنان را كه ايمان آورده و نيكوكار شده اجر و ثواب تمام و كامل مىدهد و به فضل خود بر آن مىافزايد، و آنان را كه سرپيچى و سركشى كرده به عذابى دردناك معذّب خواهد فرمود و آنان (بر نجات خود) جز خدا هيچ كس را دوست و ياور نخواهند يافت. (173) اى مردم، براى هدايت شما از جانب خدا برهانى (محكم) آمد، و نورى تابان به شما فرستاديم. (174) پس آنان كه به خدا گرويدند و به او متوسل شدند به زودى آنها را به جايگاه رحمت و فضل خود درآورده و به راهى راست به سوى خود رهبرى نمايد. (175)