بر شما صيد دريا و طعام آن حلال گرديد تا شما و كاروانان از آن بهرهمند شويد، ولى صيد بيابان تا زمانى كه مُحرِم هستيد بر شما حرام است. و بترسيد از آن خدايى كه به سوى او محشور مىشويد. (96) خدا كعبه را خانه حرام قرار داد براى نگهبانى مردم، و نيز ماه حرام را قرار داد و نيز هَدْى و قلائد (قربانى نشاندار و بىنشان) را قرار داد، تا بدانيد كه خدا به هر چه در آسمانها و زمين است آگاه است و خدا به همه چيز داناست. (97) بدانيد كه خدا هم عِقابش بسيار سخت و دشوار است و هم خدا بسيار بخشنده و مهربان است. (98) بر پيغمبر جز تبليغ (احكام الهى) وظيفهاى نيست، و خدا هر چه را آشكار داشته و يا پنهان داريد همه را مىداند. (99) بگو (اى پيغمبر): هرگز مردم پاك و ناپاك يكسان نخواهند بود هر چند (در جهان) بسيارىِ پليدان تو را به شگفت آرد. پس اى خردمندان از خدا بترسيد، باشد كه رستگار شويد. (100) اى اهل ايمان، هرگز از چيزهايى مپرسيد كه اگر فاش گردد شما را زشت و بد مىآيد و غمناك مىكند، و اگر پرسش آن را به هنگام نزول آيات قرآن واگذاريد براى شما (هر چه مصلحت است) آشكار مىگردد. خدا از عقاب سؤالات بىجاى شما درگذشت، و خدا بخشنده و بردبار است. (101) قومى پيش از شما هم سؤال از آن امور نمودند، آن گاه كه برايشان بيان شد به آن كافر شدند. (102) خدا براى بَحيره و سائبه و وصيله و حام (نام شتران و گوسفندانى كه مشركان با شرايط خاصى آزاد مىكردند) حكمى مقرّر نفرموده، ليكن كافران بر خدا دروغ مىبندند، چه آنكه بيشتر آنان عقل را به كار نمىبندند. (103)