و هرگز به مال يتيم نزديك نشويد جز به آن وجه كه نيكوتر است تا آنكه به حدّ رشد و كمال رسد. و به راستى و عدالت، كيل و وزن را تمام بدهيد. ما هيچ كس را جز به قدر توانايى او تكليف نكردهايم. و هر گاه سخنى گوييد به عدالت گراييد هر چند درباره خويشاوندان باشد، و به عهد خود وفا كنيد. اين است سفارش خدا به شما، باشد كه متذكر و هوشمند شويد. (152) و اين است راه راست من، از آن پيروى كنيد و از راههاى ديگر كه موجب تفرقه شما از راه اوست متابعت نكنيد. اين است سفارش خدا به شما، شايد پرهيزكار شويد. (153) آن گاه به موسى كتاب داديم براى تكميل نفس هر نيكوكار و براى تفصيل و بيان حكم هر چيز و براى هدايت و رحمت بر خلق، باشد كه (مردم) به لقاء خدا ايمان آورند. (154) و اين (قرآن) كتابى است كه ما با بركت و خير بسيار فرستاديم، از آن پيروى كنيد و پرهيزكار شويد، شايد مشمول مرحمت خدا گرديد. (155) (قرآن را براى اين فرستاديم) تا نگوييد تورات و انجيل تنها بر دو طايفه يهود و نصارى پيش از ما فرستاده شد و ما از تعليم درس (كتابهاى الهى) آنان غافل و بى بهره مانديم. (156) يا گوييد: اگر كتاب بر ما فرستاده مىشد ما بهتر از آنان به راه هدايت مىشتافتيم. پس به شما هم از طرف پروردگارتان حجت آشكار و هدايت و رحمت رسيد، اكنون كيست ستمكارتر از آن كه آيات الهى را تكذيب كند و از آنها روى گرداند؟! به زودى آنان را كه از آيات ما روى گردانيده و مخالفت كنند به عذاب سخت مجازات كنيم به كيفر آنكه از آيات ما اعراض مىكردند. (157)