بگو: اگر سراى آخرت را (با آن همه نعمت) خدا به شما اختصاص داده دون ساير مردم، بايستى هميشه به مرگ آرزومند باشيد اگر راست مىگوييد. (94) و هرگز آرزوى مرگ نخواهند كرد، (زيرا عذاب سخت) به واسطه كردار بد خود (براى خود در آخرت مهيا كردهاند)، و خدا آگاه به ستمكاران است. (95) و بر تو (و بر همه) پيداست كه يهود به حيات مادى حريصتر از همه خلقاند، حتى از مشركان، و از اين رو هر يهودى آرزوى هزار سال عمر مىكند، ولى عمر هزار سال هم او را از عذاب خدا نرهاند، و خدا به كردار ناپسند آنان بيناست. (96) بگو: هر كس با جبرئيل دشمن است، او به فرمان خدا قرآن را به قلب تو رسانيد در حالى كه تصديق ساير كتب آسمانى مىكند و براى اهل ايمان هدايت و بشارت است. (97) هر كس با خدا و فرشتگان و رسولان او و جبرئيل و ميكائيل دشمن است (محققا كافر است و) خدا هم دشمن كافران است. (98) و ما (براى اثبات پيغمبرى تو) آيات و دلايل روشن به تو فرستاديم، و بجز فاسقان (و اهل عناد) كسى انكار آن نخواهد كرد. (99) براى چه هر عهد و پيمان كه بستند گروهى آن را مىشكنند؟ (نه اينان) بلكه اكثر آنها اصلا ايمان نخواهند آورد. (100) و چون پيغمبرى از جانب خدا بر آنان آمد كه به راستى كتب آسمانى آنها گواهى مىداد، گروهى از اهل كتاب، كتاب خدا را پشت سر انداختند (و به حكم آن كتاب كه امر به ايمان آوردن به قرآن مىكرد رفتار نكردند) گويى (از آن كتاب) هيچ نمىدانند. (101)