آگاه باشيد كه دوستان خدا هرگز هيچ ترسى (از حوادث آينده عالم) و هيچ حسرت و اندوهى (از وقايع گذشته جهان) در دل آنها نيست. (62) آنان كه اهل ايمان و خداترسند. (63) آنها را پيوسته بشارت است هم در حيات دنيا (به مكاشفات در عالم خواب) و هم در آخرت (به نعمتهاى بهشت). سخنان خدا را تغيير و تبديلى نيست، اين است فيروزى بزرگ. (64) و سخن منكران خاطرت را غمگين نسازد، كه هر عزت و اقتدارى مخصوص خداست و او شنوا و داناست. (65) آگاه باش كه هر كه در همه آسمانها و هر كه در زمين است ملك خداست و مشركان كه غير از خدا را مىخوانند چه چيزى را پيروى مىكنند؟ آنچه پيروى مىكنند گمان باطلى بيش نيست و جز آنكه دروغى بافند و تخمينى زنند كارى ندارند. (66) اوست خداوندى كه شب تار را براى آسايش شما و روز را روشن (براى امر معاش) مقرر فرمود، كه در آن نشانههايى (از قدرت خدا) براى مردمى كه بشنوند پديدار است. (67) كافران قائل شدند كه خدا فرزندى اتخاذ كرده (چنين نيست) او منزه است و هم بىنياز كه هر چه در آسمانها و زمين است همه ملك اوست، و شما كافران و مشركان بر اين قول خود هيچ دليلى نداريد، آيا بىدليل و از روى جهالت نسبت به خدا چنين دروغ سخن مىگوييد؟! (68) بگو: هرگز آنان كه به خدا نسبت دروغ دهند نجات و رستگارى ندارند. (69) (اين گفتار باطل، همه براى طمع) متاع دنياست، سپس بازگشتشان به سوى ما خواهد بود و ما آنها را به كيفر كفرشان عذابى سخت بچشانيم. (70)