ترجمه قرآن - الهى قمشه‌اى، مهدى - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : الهى قمشه‌اى، مهدى جلد : 1 صفحه : 249

13- سورة الرعد
به نام خداوند بخشنده مهربان‌
المر (رمزى بين خدا و رسول است) اين است آيات كتاب خدا و قرآنى كه به حق و راستى بر تو از جانب پروردگارت نازل گرديد و ليكن اكثر مردمان به آن ايمان نمى‌آورند. (1)
خداست آن ذات پاكى كه آسمانها را چنان كه مى‌نگريد بى‌ستون برافراشت آن گاه بر عرش (قدرت بر وجود كل) قرار گرفت و خورشيد و ماه را مسخّر اراده خود ساخت كه هر كدام در وقت خاص به گردش آيند، امر عالم را منظم مى‌سازد و آيات (قدرت) را با دلايلى مفصل بيان مى‌دارد، باشد كه شما به ملاقات پروردگار خود يقين كنيد. (2)
و اوست خدايى كه بساط زمين را بگسترد و در آن كوه‌ها برافراشت و نهرها جارى ساخت و از هر گونه ميوه يك جفت پديد آورد، شب تار را به روز روشن بپوشاند، همانا در اين امور متفكران را دلايلى روشن (بر قدرت آفريدگار) است. (3)
و در زمين قطعاتى مجاور و متصل است (كه آثار هر قطعه مباين قطعه ديگر است) زمينى براى تاكستان و باغ انگور قابل است، و يك جا براى زراعت غلّات، و زمينى براى نخلستان آن هم نخلهاى گوناگون كه همه با يك آب مشروب مى‌شوند ولى ما بعضى را در نوع ميوه بر بعضى برترى مى‌دهيم، و اين امور عاقلان را ادلّه واضحى (بر حكمت صانع) است. (4)
و اگر تو را جاى تعجب (به كار منكران) است عجب قول منكران معاد است كه مى‌گويند: آيا ما چون خاك شديم باز از نو خلق خواهيم شد؟ اينان هستند كه به خداى خود كافر شدند و هم اينان زنجيرها (ى قهر و عذاب) بر گردن دارند و هم اينان اصحاب دوزخند و در آن هميشه معذبند. (5)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : الهى قمشه‌اى، مهدى جلد : 1 صفحه : 249

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست