و خدا از آسمان باران را فرستاد تا زمين را پس از مرگ زنده كرد، البته در اين كار آيتى (از قدرت و حكمت الهى) بر آنان كه بشنوند پديدار است. (65) و البته براى شما ملاحظه حال چهار پايان (از شتر و گاو و گوسفند) همه عبرت و حكمت است، كه ما از آنچه در شكم آن است از ميان (دو جسم ناپاك) سرگين و خون، شما را شير پاك مىنوشانيم كه در طبع همه نوشندگان گواراست. (66) و هم از ميوههاى درخت خرما و انگور كه از آن نوشابههاى شيرين و رزق حلال نيكو به دست آريد، كه در اين كار نيز آيتى (از قدرت حق) براى خردمندان پديدار است. (67) و خدايت به زنبور عسل وحى كرد كه از كوهها و درختان و سقفهاى رفيع، منزل گير. (68) و سپس از انواع ميوههاى شيرين (و از حلاوت و شهد گلهاى خوشبو) تغذيه كن و راه پروردگارت را به اطاعت بپوى، آن گاه از درون آن، شربت شيرينى به رنگهاى مختلف بيرون آيد كه در آن شفاء مردمان است. در اين كار نيز آيتى (از قدرت خدا) براى متفكران پيداست. (69) و خدا شما را آفريده و سپس مىميراند؛ و بعضى از شما را به سن انحطاط پيرى مىرسانند كه هر چه دانسته همه را فراموش مىكند. همانا خداست كه هميشه دانا و تواناست. (70) و خدا رزق بعضى از شما را بر بعضى ديگر فزونى داده، آنان كه رزقشان افزون شده (زيادى) رزقشان را به زيردستان و غلامان نمىدهند تا با هم مساوى شوند (ليكن مقام خدايى را به بتى يا بشرى مىدهند تا با خدا شريك و مساوى دانند، زهى جهل و ناسپاسى!) آيا نعمت ايمان به خدا را (به عصيان و شرك) بايد انكار كنند؟! (71) و خدا از جنس خودتان براى شما جفتهايى آفريد و از آن جفتها پسران و دختران و دامادان و نوادگان بر شما خلق فرمود، و از نعمتهاى پاكيزه لذيذ روزى داد؛ آيا مردم باز به باطل مىگروند و به نعمت خدا كافر مىشوند؟! (72)