و عهد و سوگندهاى خود را براى فريب يكديگر به كار مبريد تا آن كه ثابت قدم است نيز (به فريب و سوگند دروغ) بلغزد و از اين كه راه خدا را (بر خلق) بستيد همه به سختى مبتلا شويد و به عذابى بزرگ گرفتار گرديد. (94) و عهد خدا را به بهايى اندك معامله نكنيد؛ كه آنچه (از نعمت ابد) نزد خداست اگر بفهميد بسيار شما را بهتر است (از آن منفعتى كه به نقض عهد بيابيد). (95) آنچه نزد شماست همه نابود خواهد شد و آنچه نزد خداست (از ذخائر اعمال نيك و ثواب آخرت، تا ابد) باقى خواهد بود و البته اجرى كه به صابران بدهيم اجرى است بسيار بهتر از عملى كه به جا مىآوردند. (96) هر كس از مرد و زن كار نيكى به شرط ايمان به خدا به جاى آرد ما او را به زندگانى خوش و با سعادت زنده ابد مىگردانيم و اجرى بسيار بهتر از عمل نيكى كه مىكردند به آنان عطا مىكنيم. (97) (اى رسول ما) چون خواهى تلاوت قرآن كنى اول از شر وسوسه شيطان مردود به خدا پناه بر. (98) كه البته شيطان را هرگز بر كسانى كه به خدا ايمان آورده و بر پروردگارشان توكل و اعتماد مىكنند تسلط نخواهد بود. (99) تنها تسلط شيطان بر آن نفوسى است كه او را دوست گرفتهاند و كسانى كه (به اغواى او) به خدا شرك مىآورند. (100) و ما هر گاه آيتى را (از راه مصلحت) نسخ كرده و به جاى آن آيتى ديگر آوريم- در صورتى كه خدا بهتر داند تا چه چيز (به صلاح خلق) نازل كند- (كافران اعتراض بر نسخ آيه كرده و) مىگويند تو (بر خدا) هميشه افترا مىبندى. (چنين نيست) بلكه اكثر اينها نمىدانند (كه اين نزول آسمانى است). (101) بگو كه اين آيات را روح القدس از جانب پروردگارت به حقيقت و راستى نازل كرده تا اهل ايمان را ثابت قدم گرداند و براى مسلمين هدايت و بشارت باشد. (102)