24- سورة النور به نام خداوند بخشنده مهربان اين سوره را فرستاديم و (احكامش را) فريضه (بندگان) كرديم و در آن آيات روشن (توحيد و معارف و احكام الهى) نازل ساختيم، باشد كه شما متذكر (آن حقايق) شويد. (1) بايد هر يك از زنان و مردان زنا كار را به صد تازيانه مجازات و تنبيه كنيد و هرگز درباره آنان در دين خدا رأفت و ترحم روا مداريد اگر به خدا و روز قيامت ايمان داريد، و بايد عذاب آن بدكاران را جمعى از مؤمنان مشاهده كنند. (2) مرد زناكار جز با زن زناكار و مشرك نكاح نمىكند و زن زانيه را هم جز مرد زانى و مشرك به نكاح نخواهد گرفت و اين كار بر مردان مؤمن حرام است. (3) و آنان كه به زنان با عفت مؤمنه نسبت زنا دهند آن گاه چهار شاهد (عادل) بر دعوى خود نياورند آنان را به هشتاد تازيانه كيفر دهيد، و ديگر هرگز شهادت آنها را نپذيريد، و آنان مردمى فاسق و نادرستند. (4) مگر آنهايى كه بعد از آن فسق و بهتان به درگاه خدا توبه كنند و در مقام اصلاح عمل خود برآيند، در اين صورت خدا البته بسيار آمرزنده و مهربان است. (5) و آنان كه به زنان خود نسبت زنا دهند و جز خود بر آن شاهد و گواهى ندارند (چون حد لازم آيد، براى رفع حد) بايد از آن زن و مرد نخست مرد چهار مرتبه شهادت و قسم به نام خدا ياد كند كه البته او (در اين دعوى زنا) از راستگويان است. (6) و بار پنجم قسم ياد كند كه لعن خدا بر او باد اگر از دروغگويان باشد. (7) و (چون بعد از اين پنج قسم شوهر، بر زن حد لازم آيد) براى رفع عذاب حد، آن زن نيز نخست چهار مرتبه شهادت و قسم به نام خدا ياد كند كه البته شوهرش دروغ مىگويد. (8) و بار پنجم قسم ياد كند كه غضب خدا بر او اگر اين مرد (در اين دعوى) از راستگويان باشد. (9) و اگر فضل و رحمت خدا شامل حال شما مؤمنان نبود و اگر نه اين بود كه خداى مهربان البته توبهپذير است و كار به حكمت كند (حدود و تكليف را چنين آسان نمىگرفت و به توبه رفع عذاب از شما نمىكرد). (10)