33- سورة الأحزاب به نام خداوند بخشنده مهربان اى پيغمبر (گرامى) هميشه خدا ترس و پرهيزكار باش و هرگز تابع رأى كافران و منافقان مباش كه همانا خدا دانا و حكيم است. (1) و تنها از آنچه به تو از جانب خدايت وحى مىشود پيروى كن (و بدان و به امت بگو) كه خدا به هر چه مىكنيد كاملا آگاه است. (2) و در كارها بر خدا توكّل كن، و تنها خدا براى مدد و نگهبانى كفايت است. (3) خدا در درون يك مرد دو قلب (و دو مبدأ ادراك و اراده) قرار نداده و نيز زنانتان را كه مادر بخوانيد مادر شما و پسر ديگرى را كه فرزند بخوانيد پسر شما قرار نداده، اين گفتار شما زبانى و غير واقع است، و خدا سخن به حقّ مىگويد و اوست كه (شما را) به راه حقيقت راهنمايى مىكند. (4) شما پسر خواندهها را به پدرانشان نسبت دهيد كه اين نزد خدا به عدل و راستى نزديكتر است و اگر پدرانشان را نشناسيد (باز فرزند و ارثبر شما نيستند بلكه) در دين برادران و ياران شما هستند، و در كار ناشايستهاى كه به خطا كنيد بر شما گناهى نيست ليكن آن كار زشتى كه به عمد و با اراده قلبى مىكنيد بر آن گناه مؤاخذه مىشويد، و (اگر از اين هم پشيمان شويد و توبه كنيد باز) خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (5) پيغمبر اولى و سزاوارتر به مؤمنان است از خود آنها (يعنى مؤمنان بايد حكم و اراده او را مقدم بر اراده خود بدارند و از جان و مال در اطاعتش مضايقه نكنند) و زنان او (در اطاعت و عطوفت و حرمت نكاح، به حكم) مادران مؤمنان هستند و خويشاوندان نسبى شخص (در حكم ارث) بعضى بر بعضى ديگر در كتاب خدا مقدمند از انصار و مهاجرين (كه با هم عهد برادرى بستهاند) مگر آنكه به نيكى و احسان بر دوستان خود (از مهاجر و انصار) وصيتى كنيد كه اين (تقدم وصيت بر ارث خويشان) هم در كتاب حق مسطور گرديده است. (6)