چرا چنين جاهلانه حكم مىكنيد؟ (154) آيا (با اين ادلّه روشن) باز متذكر نمىشويد؟ (155) آيا (براى عقيده باطل خود) دليل روشنى داريد؟ (156) كتاب و برهانتان را بياوريد اگر راست مىگوييد. (157) و (فاسدتر از اين عقيده آنكه) بين خدا و جنّ نسبت و خويشى برقرار كردند در صورتى كه جنّيان مىدانند كه (اين عقايد وهم و خرافات است و به محشر براى كيفر) احضار خواهند شد. (158) خدا ذات پاكش از اين اوصاف كه (از جهل) به او نسبت مىدهند منزّه است (و همه شما مسئوليد). (159) جز بندگان پاك برگزيده خدا. (160) كه شما و معبودانتان، (161) نتوانستيد آنها را مفتون و گمراه كنيد. (162) جز آن كس را كه اهل دوزخ است. (163) (اى رسول ما، مشركان را بگو كه فرشتگان مىگويند) هيچ كس از ما فرشتگان نيست جز آنكه او را (در بندگى حق) مقامى معين است. (164) و همه (به فرمان خدا) نيكو صف آراستهايم. (165) و دايم به تسبيح و ستايش او مشغوليم. (166) و همانا كافران مىگفتند. (167) كه اگر نزد ما كتابى از رسولان پيشين بود. (168) ما هم البته از بندگان برگزيده خدا مىبوديم. (169) و (دروغ مىگفتند، زيرا آن قرآن بزرگ خدا آمد و) به آن كافر شدند و به زودى (كيفر خود را) خواهند دانست. (170) و همانا عهد ما در باره بندگانى كه به رسالت فرستاديم (چنين در علم ازلى) سبقت گرفته است. (171) كه البته آنها (بر كافران) فتح و فيروزى يابند. (172) و هميشه سپاه ما (بر دشمن) غالبند. (173) پس اينك روى از آنها بگردان تا به وقتى معيّن. (174) و (عذاب دنيا و آخرت) آنها را به چشم ببين كه آنها هم به زودى (فتح و فيروزى تو را) خواهند ديد. (175) آيا كافران (به تمسخر، از تو) عذاب ما را با تعجيل مىطلبند؟ (176) (بدانند كه) چون عذاب قهر الهى پيرامون ديارشان فرود آيد (بر آن كافران شبى بگذرد كه) صبح بسيار بدى خواهند داشت. (177) اينك روى از آنها بگردان تا به وقتى معين. (178) و (عذاب و ذلّت آنها را) به چشم ببين كه آنها هم به زودى (فتح و فيروزى تو را) خواهند ديد. (179) پاك و منزه است پروردگار تو كه خدايى مقتدر و بىهمتاست و از توصيف (جاهلانه) خلق مبرّاست. (180) و سلام و تحيت الهى بر رسولان گرامى او باد. (181) و ستايش مخصوص خداست كه آفريننده جهانها و جهانيان است. (182)