خدا فرمود: به حق سوگند و كلام من حق و حقيقت است. (84) كه جهنم را از (جنس) تو و پيروانت از آنان تمام پر خواهم كرد. (85) (اى رسول، به امت) بگو: من مزد رسالت از شما نمىخواهم و من (بى حجت و برهان الهى مقام وحى و رسالت را) بر خود نمىبندم. (86) اين قرآن نيست جز اندرز و پند براى اهل عالم. (87) و شما منكران بر صدق و حقيقت اين مقال پس از چندى (هنگام مرگ و انتقال به آخرت) به خوبى آگاه مىشويد. (88) 39- سورة الزمر به نام خداوند بخشنده مهربان اين كتاب (عظيم الشّأن قرآن) از جانب خداى مقتدر حكيم نازل گرديده است. (1) ما اين كتاب را بر تو به حق فرستاديم پس (به شكرانه اين نعمت بزرگ) خداى را پرستش كن در حالى كه دين را براى او خالص گردانيده باشى (و دل از غير حق بگردانى). (2) آگاه باشيد كه دين خالص (بى هيچ شرك و ريا) براى خداست، و آنان كه غير خدا را (چون بتان و فرعونان) به دوستى و پرستش برگرفتند (گفتند) ما آن بتان را نمىپرستيم مگر براى اينكه ما را به درگاه خدا نيك مقرب گردانند. خدا البته (اين عذر نپذيرد و) ميان آنها در آنچه اختلاف مىكنند حكم خواهد كرد، كه خدا هرگز آن كس را كه بسيار دروغگو و كافر نعمت است هدايت نخواهد كرد. (3) اگر خدا مىخواست فرزندى اختيار كند همانا هر كه را از مخلوقاتش خواستى بر مىگزيد (و ليكن اين نقص است و) او (از هر گونه نقص و آلايش) پاك و منزه است، او خداى فرد قهّار بىمانند است. (4) آسمانها و زمين را به حق و راستى (و براى حكمت و غرض ثابتى) ايجاد كرد، شب را بر روز و روز را بر شب بپوشاند و خورشيد و ماه را مسخر كرده، هر يك (بر مدار خود) به وقت معيّن گردش مىكنند. آگه باشيد كه او خداى مقتدر مطلق و بسيار آمرزنده است. (5)