آن كسانى كه ربا خورند (از قبر در قيامت) برنخيزند جز به مانند آن كه به وسوسه شيطان مخبّط و ديوانه شده. و آنان بدين سبب در اين عمل زشت افتند كه گويند فرقى بين تجارت و ربا نيست؛ حال آنكه خدا تجارت را حلال و ربا را حرام كرده. پس هر كس كه اندرز (كتاب) خدا بدو رسد و از اين عمل دست كشد خدا از گذشته او در گذرد و عاقبت كارش با خدا باشد، و كسانى كه دست نكشند اهل جهنّمند و در آن جاويد معذّب خواهند بود. (275) خدا سود ربا را نابود گرداند و صدقات را افزونى بخشد، و خدا مردم بىايمان گنه پيشه را دوست ندارد. (276) آنان كه اهل ايمان و نيكوكارند و نماز به پا دارند و زكات بدهند آنان را نزد پروردگارشان پاداش نيكو خواهد بود و هرگز ترس (از آينده) و اندوه (از گذشته) نخواهند داشت. (277) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از خدا بترسيد و زيادى ربا را رها كنيد اگر به راستى اهل ايمانيد. (278) پس اگر ترك ربا نكرديد آگاه باشيد كه به جنگ خدا و رسول او برخاستهايد. و اگر از اين كار پشيمان گشتيد اصل مال شما براى شماست، كه در اين صورت به كسى ستم نكردهايد و از كسى ستم نكشيدهايد. (279) و اگر (كسى كه از او طلبكار هستيد) تنگدست شود به او مهلت دهيد تا توانگر گردد، و بخشيدن آن (به هنگام تنگدستى وى) به رسم صدقه، براى شما بهتر است اگر (به مصلحت خود) داناييد. (280) و بترسيد از روزى كه شما را به سوى خدا باز گردانند، پس هر كس پاداش عمل خويش خواهد يافت و به هيچ كس ستمى نكنند. (281)