هر چه انفاق كنيد و يا به نذر (و صدقه) دهيد همانا خدا مىداند، و (اگر در حق مسكينان ستم كنيد) براى ستمكاران در دو جهان يار و معينى نخواهد بود. (270) اگر (به مستحقان) آشكارا صدقه دهيد كارى نيكوست، ليكن اگر در پنهانى به فقيران (آبرومند) رسانيد براى شما نيكوتر است و خدا (به پاداش آن) برخى از گناهان شما را محو و مستور دارد، و خداوند از (آشكارا و نهان) آنچه مىكنيد آگاه است. (271) (اى رسول بر تو دعوت خلق است و) هدايت خلق بر تو نيست، خدا هر كه را خواهد هدايت كند. و هر قسم انفاق و احسان كنيد درباره خويش كردهايد، و نبايست انفاق كنيد جز در راه رضاى خدا، و هر انفاق و احسانى كنيد از خدا پاداش تمام به شما رسد و به هرگز به شما ستم نخواهد رسيد. (272) صدقات مخصوص فقيرانى است كه در راه خدا بازمانده و ناتوان شدهاند و توانايى آنكه در زمين بگردند (و كارى پيش گيرند) ندارند و از فرط عفاف چنانند كه هر كس از حال آنها آگاه نباشد پندارد غنى و بىنيازند، به (فقر) آنها از سيمايشان پى مىبرى، هرگز چيزى از كسى درخواست نكنند. و هر مالى انفاق كنيد خدا به آن آگاه است. (273) كسانى كه مال خود را در شب و روز انفاق كنند نهان و آشكارا، آنان را نزد پروردگارشان پاداش نيكو خواهد بود و هرگز (از حادثه آينده) بيمناك و (از امور گذشته) اندوهگين نخواهند گشت. (274)