و مثل آنان كه مالشان را در راه خشنودى خدا انفاق كنند و با كمال اطمينان خاطر، دل به لطف خدا شاد دارند مثل بوستانى است كه در زمين بلندى باشد و بر آن باران زيادى به موقع ببارد و حاصلى دو چندان (كه منتظرند) دهد، و اگر باران زياد نيايد، اندك بارد (تا باز به ثمر رسد)، و خدا (به كار شما) بيناست. (265) آيا هيچ يك از شما خواهد كه او را باغى باشد از درخت خرما و انگور و زير آن درختان جويهاى روان، و در آن هر گونه ميوه موجود باشد، آن گاه ضعف و پيرى بدو فرا رسد و او را فرزندان خرد و ناتوان باشد، پس در باغ او بادى آتشبار افتد و همه بسوزد؟ (حال كسى كه به ريا انفاق كند بدين ماند). خداوند آيات خود را براى شما اين چنين روشن بيان كند، باشد كه (در مآل كارها و حقيقت احوال) فكر كنيد. (266) اى اهل ايمان، انفاق كنيد از بهترين آنچه اندوختهايد، و از آنچه براى شما از زمين مىرويانيم، و بدها را براى انفاق در نظر نگيريد، در صورتى كه خود شما جنس بد را نستانيد مگر آنكه از بدى آن چشم پوشى كنيد؛ و بدانيد كه خدا بىنياز و ستوده صفات است. (267) شيطان شما را وعده فقر و بىچيزى دهد و به كارهاى زشت و بخل وادار كند، و خدا به شما وعده آمرزش و احسان دهد، و خدا را رحمت بىمنتهاست و (به همه امور جهان) داناست. (268) خدا فيض حكمت را به هر كه خواهد عطا كند، و هر كه را به حكمت و دانش رسانند در باره او مرحمت و عنايت بسيار كردهاند، و اين حقيقت را جز خردمندان متذكر نشوند. (269)