42- سورة الشورى به نام خداوند بخشنده مهربان حم (1) عسق (اسرار كتاب خداست) (2) اين گونه به سوى تو و رسولان پيش از تو خداى مقتدر دانا وحى مىكند. (3) آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است همه ملك اوست و او خداى بلند مرتبه بزرگ است. (4) نزديك است كه آسمانها از فراز هم يكى پس از ديگرى شكافته (و درهاى آن به وحى رسولان باز) شود، و فرشتگان (رحمت) به ستايش خداى خود تسبيح گويند و براى اهل زمين از خدا مغفرت و آمرزش طلبند (و ندا كنند كه) الا اى بندگان، بدانيد كه خداست آن ذاتى كه بسيار آمرزنده و مهربان است. (5) و آنان كه غير خدا را معبود و محبوب خويش برگرفتند خدا رقيب و نگهبان بر (اعمال) آنهاست و تو وكيل (كار و مسئول كردار) آنان نخواهى بود. (6) و اين چنين قرآن فصيح عربى را ما به تو وحى كرديم تا مردم امّ القرى (شهر مكه) و هر كه را كه در اطراف آن است (از خدا) بترسانى و هم از (سختى) روز بزرگ قيامت كه همه جمع آيند و هيچ شك در آن نيست و گروهى در بهشت جاودان و فرقهاى در آتش سوزان روند بيم دهى. (7) و اگر خدا مىخواست (و در ازل صلاح نظام عالم مىدانست) تمام خلايق را (به قهر) يك فرقه (مؤمن) قرار مىداد و ليكن (براى امتحان چنين نخواسته تا) هر كه را بخواهد به رحمت خود داخل كند و ستمكاران را هيچ يار و ناصرى نباشد. (8) آرى، مشركان غير خدا را يار و دوستدار خود برگرفتند و حال آنكه خدا منحصرا دوست و ياور بندگان است و اوست كه مردگان را زنده مىكند و اوست كه بر هر چيز تواناست. (9) و آنچه در آن اختلاف و نزاع كرديد حكم آن به خدا (و احكام خدا) راجع است، همان خدا (ى آفريننده عالم و آدم) پروردگار من است كه بر او توكل كرده و به درگاه او به تضرّع باز مىگردم. (10)