و مژده ده كسانى را كه ايمان آوردند و نيكوكارى پيشه كردند كه جايگاه آنان باغهايى است كه نهرها در آن جارى است، و چون از ميوههاى گوناگون آن بهرهمند شوند گويند: اين مانند همان ميوههايى است كه پيش از اين در دنيا ما را نصيب بود، و از نعمتهايى مانند يكديگر بر آنان آورند، و آنها را در آن جايگاههاى خوش، جفتهايى پاك و پاكيزه است و در آن بهشت، جاويد خواهند زيست. (25) و خدا را شرم و ملاحظه از آن نيست كه به پشه و چيزى بزرگتر از آن مثل زند، پس آنهايى كه به خدا ايمان آوردهاند مىدانند كه آن مثل حق است از جانب او، و اما آنهايى كه كافرند مىگويند: خدا را از اين مثل چه مقصود است؟ گمراه مىكند به آن مثل بسيارى را و هدايت مىكند بسيارى را! و گمراه نمىكند به آن مگر فاسقان را. (26) كسانى كه عهد خدا را پس از محكم بستن مىشكنند و رشتهاى را كه خدا امر به پيوند آن كرده مىگسلند و در ميان اهل زمين فساد مىكنند، ايشان به حقيقت زيانكارند. (27) چگونه كافر مىشويد به خدا و حال آنكه مرده بوديد و خدا شما را زنده كرد و ديگر بار بميراند و باز زنده كند و عاقبت به سوى او باز گردانده مىشويد؟! (28) او خدايى است كه همه موجودات زمين را براى شما خلق كرد، و پس از آن به خلقت آسمانها نظر گماشت و هفت آسمان را بر فراز يكديگر برافراشت و او به همه چيز داناست. (29)