و در آن هنگام بر آنان نتيجه اعمال بدشان پديد آيد و عذابى كه به آن تمسخر مىكردند به آنها احاطه كند. (33) و با آنها خطاب شود كه امروز ما شما را (از رحمت خود) فراموش مىكنيم چنان كه شما ملاقات اين روز سخت را فراموش كرديد. اينك منزل شما آتش دوزخ است و بر نجات خود هيچ يار و ياورى نداريد. (34) اين عذاب شما كيفر آن است كه به آيات خدا تمسخر كرديد و مغرور زندگانى دنيا شديد. پس كافران امروز از آتش دوزخ رهايى ندارند و هيچ عذر و توبه ايشان نپذيرند. (35) بارى ستايش و سپاس مخصوص خداست كه به يكتايى آفريننده آسمانها و زمين و همه جهانهاى بى نهايت است. (36) و مقام جلال و كبريايى در آسمانها و زمين مخصوص اوست و او يكتا خداى مقتدر حكيم است. (37) 46- سورة الأحقاف به نام خداوند بخشنده مهربان حم (قسم به خداى حميد و مجيد كه) (1) تنزيل اين قرآن عظيم از جانب خداى مقتدر حكيم است. (2) ما آسمانها و زمين و آنچه را بين آنهاست جز به حق (و براى حكمت و مصلحت خلق) و جز در وقت معيّن نيافريدهايم و آنان كه كافرند از هر چه پند و اندرزشان كنند و بيمشان دهند روى مىگردانند. (3) بگو: جز خدا همه آن بتهايى كه به خدايى مىخوانيد به من نشان دهيد كه آيا در زمين چيزى آفريدهاند؟ يا شركتى با خدا در خلقت آسمانها دارند؟ اگر از كتب آسمانى پيشين دليلى بر خدايى بتان داريد يا كمتر اثر و نشان بر درستى عقيده شرك يافتهايد اگر راست مىگوييد بر من بياوريد. (4) و كيست گمراهتر از آن كه جز خدا كسى را بپرستد كه هيچ در حوائج تا قيامت او را اجابت نكند و از هر چه بخوانندشان خود بى خبر باشند؟ (5)