محمد (صلى اللَّه عليه و آله و سلم) فرستاده خداست و ياران و همراهانش بر كافران بسيار قويدل و سخت و با يكديگر بسيار مشفق و مهربانند، آنان را در حال ركوع و سجود نماز بسيار بنگرى كه فضل و رحمت خدا و خشنودى او را مىطلبند، بر رخسارشان از اثر سجده نشانههاى نورانيّت پديدار است. اين وصف حال آنها در كتاب تورات و انجيل مكتوب است كه (مثل حال آن رسول) به دانهاى ماند كه چون نخست سر از خاك برآورد جوانه و شاخهاى نازك و ضعيف باشد بعد از آن قوّت يابد تا آنكه ستبر و قوى گردد و بر ساق خود راست و محكم بايستد كه دهقانان را (در تماشاى خود) حيران كند (همچنين محمد صلى اللَّه عليه و آله و سلم و اصحابش از ضعف به قوّت رسند) تا كافران عالم را (از قدرت و قوّت خود) به خشم آرند. خدا وعده فرموده كه هر كس از آنها ثابت ايمان و نيكوكار شود گناهانش ببخشد و اجر عظيم عطا كند. (29) 49- سورة الحجرات به نام خداوند بخشنده مهربان اى كسانى كه ايمان آوردهايد (در هيچ كار) بر خدا و رسول تقدّم مجوييد و از خدا پروا كنيد، كه خدا شنوا و داناست. (1) اى اهل ايمان، فوق صوت پيغمبر صدا بلند مكنيد و بر او فرياد بر مكشيد چنان كه با يكديگر بلند سخن مىگوييد، كه اعمال نيكتان (در اثر بى ادبى) محو و باطل شود و شما فهم نكنيد. (2) آنان كه نزد رسول خدا به صداى آرام و آهسته سخن گويند آنها هستند كه در حقيقت خدا دلهايشان را براى تقوا آزموده. آنهايند كه آمرزش و اجر عظيم دارند. (3) به حقيقت مردمى كه تو را از پشت حجرههايت به صداى بلند مىخوانند اكثر مردم بى عقل و شعورى هستند. (4)