53- سورة النجم به نام خداوند بخشنده مهربان قسم به ستاره چون فرود آيد. (1) كه صاحب شما (محمّد مصطفى صلى اللَّه عليه و آله و سلم) هيچ گاه در ضلالت و گمراهى نبوده است. (2) و هرگز به هواى نفس سخن نمىگويد. (3) سخن او هيچ غير وحى خدا نيست. (4) او را (جبرئيل) همان (فرشته) بسيار توانا (به وحى خدا) علم آموخته است. (5) همان ملك مقتدرى كه به خلقت كامل (و صورت ملكوتى بر رسول) جلوه كرد. (6) و آن رسول در افق اعلا (ى كمال و مشرق انسانيت) بود. (7) آن گاه نزديك آمد و بر او (به وحى حق) نازل گرديد. (8) (بدان نزديكى كه) با او به قدر دو كمان يا نزديكتر از آن شد. (9) پس (خدا) به بنده خود وحى فرمود آنچه كه هيچ كس درك آن نتواند كرد. (10) آنچه (در غيب عالم) ديد دلش هم به حقيقت يافت و كذب و خيال نپنداشت. (11) آيا (شما كافران) با رسول بر آنچه (در شب معراج) به چشم مشاهده كرد ستيزه مىكنيد؟ (12) و يك بار ديگر هم او را (يعنى جبرئيل را) رسول مشاهده كرد. (13) در نزد (مقام) سدرة المنتهى (كه آن درختى است در سمت راست عرش كه منتهاى سير عقلى فرشتگان و ارواح مؤمنان تا آنجاست و بر مقام بالاتر آگاه نيستند). (14) بهشتى كه مسكن متقيان است در همان جايگاه سدره است. (15) چون سدره را مىپوشاند (از نور عظمت حق) آنچه كه احدى از آن آگه نيست. (16) چشم (محمّد صلى اللَّه عليه و آله و سلم از حقايق آن عالم) آنچه را بايد بنگرد بىهيچ كم و بيش مشاهده كرد. (17) آنجا از بزرگتر آيات حيرتانگيز پروردگارش را به حقيقت ديد. (18) آيا دو بت بزرگ لات و عزّاى خود را ديديد (كه بى اثر است)؟ (19) و منات سومين بت ديگرتان را دانستيد (كه جمادى بىنفع و ضرر است)؟ (20) آيا شما را فرزند پسر و خدا را دختر است؟ (21) اگر چنين بودى باز هم تقسيمى ناروا و نادرست بودى. (22) اين بتها جز نامهايى كه شما و پدرانتان بر آنها نهادهايد چيز ديگرى نيست و خدا هيچ دليلى بر (معبوديت) آنها نازل نفرموده؛ مشركان چيزى غير گمان باطل و هواى نفس فاسد خود را پيروى نمىكنند با آنكه از جانب خدايشان هدايت بر آنها آمد. (23) آيا براى آدمى هر چه آرزو كند حاصل مىشود؟ (24) در صورتى كه (انسان مالك هيچ نيست و) دنيا و آخرت همه ملك خداست. (25) و بسيار ملك در آسمانها هست كه شفاعتشان سودمند نيست جز به امر خدا و بر آن كس كه خدا بخواهد و از او خشنود باشد. (26)