و فرمان ما (در همه عالم) يكى است (و هيچ تبديلپذير نيست چه در امر ايجاد و چه در كار معاد، و در سرعت) به مانند چشم به هم زدنى انجام يابد. (50) و ما بسيارى از پيشينيان امثال شما را هلاك كرديم آيا كسى هست كه از آن پند و عبرت گيرد؟ (51) و هر عملى كه كردند در كتابنامه عملشان ثبت است. (52) و هر امر كوچك و بزرگ (در آنجا) نگاشته است. (53) محققا اهل تقوا در باغها و كنار نهرها (ى بهشت ابد) منزل گزينند. (54) در منزلگاه صدق و حقيقت نزد خداوند عزّت و سلطنت جاودانى متنعّمند. (55) 55- سورة الرحمن به نام خداوند بخشنده مهربان خداى بخشنده، (1) (به رسولش) قرآن آموخت. (2) انسان را خلق كرد. (3) به او تعليم نطق و بيان فرمود. (4) خورشيد و ماه به حساب معيّن به گردشند. (5) و گياهان و درختان هم به سجده او سر به خاك اطاعت نهادهاند. (6) و آسمان را او كاخى رفيع گردانيد و ميزان (عدل و نظم) را در عالم وضع فرمود. (7) (و حكم كرد) كه هرگز در ميزان (عدل و احكام شرع من) تعدّى و نافرمانى مكنيد. (8) و هر چيز را به ترازوى عدل و انصاف بسنجيد و هيچ در ميزان كم فروشى و نادرستى مكنيد. (9) و زمين را (با هزاران نعمت) براى (زندگانى) خلق مقرّر فرمود. (10) كه در آن ميوههاى گوناگون و نخل خرماى با پوشش برگ و شكوفه و غلاف است. (11) و هم حبوبات متنوع كه داراى برگ و گل است و نيز رياحين است. (12) (الا اى جنّ و انس) كدامين نعمتهاى خدايتان را انكار مىكنيد؟ (13) انسان را خدا از خشك گلى مانند گل كوزه گران (بدين حسن و زيبايى) آفريد. (14) و جنّيان را از رخشنده شعله آتش خلق كرد. (15) (الا اى جنّ و انس) كدامين نعمتهاى خدايتان را انكار مىكنيد؟ (16)