(آن روز) بدكاران به سيمايشان شناخته شوند، پس موى پيشانى آنها را با پاهايشان بگيرند (و در آتش دوزخ افكنند). (41) (الا اى جنّ و انس) كدامين نعمتهاى خدايتان را انكار مىكنيد؟ (42) اين همان دوزخى است كه بدكاران تكذيب مىكردند. (43) اينك ميان آن جهنّم و در حميم سوزان آن مىگردند. (44) (الا اى جنّ و انس) كدامين نعمتهاى خدايتان را انكار مىكنيد؟ (45) و هر كه از مقام (قهر و كبريايى) خدايش بترسد او را دو باغ بهشت خواهد بود. (46) (الا اى جنّ و انس) كدامين نعمتهاى خدايتان را انكار مىكنيد؟ (47) در آن دو بهشت انواع گوناگون ميوهها و نعمتهاست. (48) (الا اى جنّ و انس) كدامين نعمتهاى خدايتان را انكار مىكنيد؟ (49) در آن دو بهشت دو چشمه آب (تسنيم و سلسبيل) روان است. (50) (الا اى جنّ و انس) كدامين نعمتهاى خدايتان را انكار مىكنيد؟ (51) در آن دو بهشت از هر ميوهاى دو نوع است. (52) (الا اى جنّ و انس) كدامين نعمتهاى خدايتان را انكار مىكنيد؟ (53) در حالتى كه بهشتيان بر بسترهايى كه آستر آنها از حرير و استبرق است (در كمال عزّت) تكيه زدهاند و ميوه درختانش در همان تكيه گاه در دسترس آنهاست. (54) (الا اى جنّ و انس) كدامين نعمتهاى خدايتان را انكار مىكنيد؟ (55) در آن بهشتها زنان زيباى با حيائى است (كه به چشم پر ناز جز به شوهر خود ننگرند) و دست هيچ كس از جن و انس پيش از آنها بدان زنان نرسيده است. (56) (الا اى جنّ و انس) كدامين نعمتهاى خدايتان را انكار مىكنيد؟ (57) آن زنان حور العين (در صفا و لطافت) گويى ياقوت و مرجانند. (58) (الا اى جنّ و انس) كدامين نعمتهاى خدايتان را انكار مىكنيد؟ (59) آيا پاداش نكويى و احسان جز نكويى و احسان است؟ (60) (الا اى جنّ و انس) كدامين نعمتهاى خدايتان را انكار مىكنيد؟ (61) و وراى آن دو بهشت دو بهشت ديگر است. (62) (الا اى جنّ و انس) كدامين نعمتهاى خدايتان را انكار مىكنيد؟ (63) كه درختان آن دو بهشت در منتهاى سبزى و خرّمى است. (64) (الا اى جنّ و انس) كدامين نعمتهاى خدايتان را انكار مىكنيد؟ (65) در آن دو بهشت ديگر هم دو چشمه آب گوارا مىجوشد. (66) (الا اى جنّ و انس) كدامين نعمتهاى خدايتان را انكار مىكنيد؟ (67)