و آنان كه به خدا و رسولانش ايمان آوردند به حقيقت راستگويان عالمند و برايشان نزد خدا اجر شهيدان است، پاداش اعمال و نور ايمانشان را (در بهشت) مىيابند. و آنان كه كافر شده و آيات ما را تكذيب كردند آنها اهل آتش دوزخند. (19) بدانيد كه زندگانى دنيا به حقيقت بازيچهاى است طفلانه و لهو و عيّاشى و زيب و آرايش و تفاخر و خودستايى با يكديگر و حرص افزودن مال و فرزندان. در مثل مانند بارانى است كه گياهى در پى آن از زمين برويد كه برزگران (يا كفار دنياپرست) را به شگفت آرد و سپس بنگرى كه زرد و خشك شود و بپوسد. و در عالم آخرت (دنيا طلبان را) عذاب سخت جهنم و (مؤمنان را) آمرزش و خشنودى حق نصيب است. و بارى، بدانيد كه زندگانى دنيا جز متاع فريب و غرور چيزى نيست. (20) به سوى آمرزش پروردگارتان بشتابيد و به راه بهشتى كه عرضش به قدر پهناى آسمان و زمين است و براى اهل ايمان به خدا و پيمبرانش مهيّا گرديده. اين فضل خداست كه به هر كس خواهد عطا مىكند و خدا داراى فضل و كرم بسيار عظيم است. (21) هر رنج و مصيبتى كه در زمين (از قحطى و آفت و فقر و ستم) يا در نفس خويش (چون ترس و غم و درد و الم) به شما رسد همه در كتاب (لوح محفوظ ما) پيش از آنكه همه را (در دنيا) ايجاد كنيم ثبت است و البته اين كار بر خدا آسان است. (22) (اين تقدير حق را بدانيد) تا هرگز بر آنچه از دست شما رود دلتنگ نشويد و به آنچه به شما مىدهد مغرور و دلشاد نگرديد، و خدا دوستدار هيچ متكبر خودستايى نيست. (23) همان متكبرانى كه خودشان (در احسان به فقيران) بخل مىورزند و مردم را هم به بخل و منع احسان وا مىدارند. و هر كه روى (از اطاعت حق) بگرداند خدا به كلى بىنياز و ستوده صفات است. (24)