65- سورة الطلاق به نام خداوند بخشنده مهربان الا اى پيغمبر گرامى (امت را بگو) هر گاه زنان را طلاق دهيد به وقت عدّه آنها (يعنى در زمان پاكى از خون حيض كه در آن پاكى هم نزديكى با آنها نكردهايد) طلاق دهيد و زمان عدّه را (مدت سه پاكى) بشماريد، و از خدا كه آفريننده شماست بترسيد. و آن زنان را (تا در عدّهاند) از خانه بيرون مكنيد و آنان نيز (بدون ضرورت) بيرون نروند مگر آنكه كار زشتى آشكار مرتكب شوند. و اين احكام حدود شرع خداست و هر كس از حدود الهى تجاوز كند به خويشتن ستم كرده است. تو ندانى شايد خدا (پس از طلاق) كارى از نو پديد آرد (يعنى ميل رجوع در شما حادث گرداند). (1) آن گاه كه (نزديك است) مدّت عدّه را به پايان رسانند باز يا به نيكويى نگاهشان داريد يا به خوشرفتارى رهاشان كنيد و نيز (بر طلاق آنها) دو مرد مسلمان عادل گواه گيريد، و (شما شاهدان نيز) براى خدا شهادت را برپا كنيد. بدين وعظ الهى آن كس كه به خدا و روز قيامت ايمان آورد پند داده مىشود، و هر كس خدا ترس و پرهيزكار شود خدا راه بيرون شدن (از عهده گناهان و بلا و حوادث سخت عالم) را بر او مىگشايد. (2) و از جايى كه گمان نَبَرد به او روزى عطا كند، و هر كه بر خدا توكل كند خدا او را كفايت خواهد كرد كه خدا امرش را نافذ و روان مىسازد و بر هر چيز قدر و اندازهاى مقرّر داشته است (و به هيچ تدبيرى سر از تقديرش نتوان پيچيد). (3) و از زنان شما آنان كه از حيض (و فرزند، به ظاهر) نوميدند اگر باز شك (در تحقق سنّ يأسشان) داريد عدّه (طلاق) آنان سه ماه است و نيز زنانى كه حيض نديده (ليكن در سنّ حيض باشند آنها هم سه ماه عدّه نگه دارند)، و زنان حامله مدّت عدّهشان تا وقت زاييدن است. و هر كه متّقى و خداترس باشد خدا (مشكلات) كار او را آسان مىگرداند. (4) اين احكام فرمان خداست كه به شما نازل كرد و هر كه از خدا بترسد خدا گناهانش بپوشد و او را پاداش بزرگ (بهشت ابد) عطا كند. (5)