و از ما جنّيان هم بعضى مسلمان و بىآزار و برخى كافر و ستمكارند، و آنان كه اسلام آوردند راستى به راه رشد و صواب شتافتند. (14) و اما ستمكاران ما هيزم بر آتش جهنّم گرديدند. (15) و اگر بر طريقه (اسلام و ايمان) پايدار بودند آب (علم و رحمت و رزق) فراوان نصيبشان البته مىگردانيديم. (16) تا به آن نعمت آنها را امتحان و آزمايش كنيم، و هر كه از ياد خداى خود اعراض كند خدا او را به عذابى بسيار سخت درآورد. (17) و مساجد مخصوص (پرستش ذات يكتاى) خداست پس نبايد با خدا احدى غير او را پرستش كنيد. (18) و چون بنده خاصّ خدا (محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم) قيام كرد و خدا را مىخواند طايفه جنّيان (براى استماع قرآن) چنان گرد او ازدحام كردند كه نزديك بود بر سر هم فرو ريزند. (19) بگو: من تنها خداى خود را مىپرستم و هرگز احدى را با او شريك نمىگردانم. (20) و باز بگو: من مالك و قادر بر خير و شرّ شما نيستم. (21) باز بگو كه (اگر خدا بر من قهر و غضب كند) ابدا كسى مرا از (قهر) خدا در پناه نتواند گرفت و به غير او هيچ گريز گاهى هرگز نخواهم يافت. (22) تنها مأمن و پناه من ابلاغ احكام خدا و رسانيدن پيغام الهى است، و آنان كه نافرمانى خدا و رسول او كنند البته كيفرشان آتش دوزخ است كه در آن تا ابد مخلّد باشند. (23) (اى رسول، كافران را رها كن) تا روزى كه عذاب موعود خود را به چشم ببينند، آن زمان خواهند دانست كه (تو و آنها) كدامتان يارانش ضعيف و ناتوانتر و سپاهش كمتر است؟ (24) بگو: من خود ندانم كه عذاب موعود شما وقتش نزديك است يا خدا تا آن روز مدتى (بسيار) قرار داده است. (25) او داناى غيب عالم است و هيچ كس را بر غيب خود آگاه نمىكند. (26) مگر آن كس را كه به پيامبرى برگزيده است كه فرشتگان را از پيش رو و پشت سر او مىفرستد (تا اسرار وحى را شياطين به سرقت گوش نربايند). (27) تا بداند (و معلوم سازد) كه آن رسولان پيغامهاى پروردگار خود را به خلق كاملا رسانيدهاند، و البته خدا به آنچه نزد رسولان است احاطه كامل دارد و به شماره هر چيز در عالم به خوبى آگاه است. (28)