72- سورة الجن به نام خداوند بخشنده مهربان (اى رسول ما) بگو: مرا وحى رسيده كه گروهى از جنّيان (آيات قرآن را هنگام قرائت من) استماع كردهاند و پس از شنيدن گفتهاند كه ما از قرآن آيات عجيبى شنيديم. (1) كه به راه خير و صلاح هدايت مىكند، بدين سبب ما به آن ايمان آورده و ديگر هرگز به خداى خود مشرك نخواهيم شد. (2) و همانا بسيار بلند مرتبه است شأن و اقتدار پروردگار ما، او همجفت و فرزندى هرگز نگرفته (و از اين آلايشهاى جسمانى پاك و مبرّا) است. (3) و البته سفيهان و بىخردان ما به خدا دروغ مىبستند (كه به او فرزندى مسيح و عزير و فرشتگان را نسبت دادند). (4) و ما چنين مىپنداشتيم كه هرگز هيچ قومى از جنّ و انس بر خداى متعال دروغ و افترا نخواهد گفت. (5) و همانا مردانى از نوع بشر به مردانى از گروه جنّ پناه مىبردند (و خود را در بيابانها به جنّيان مىسپردند) و جنّيان بر غرور و جهل آنها سخت مىافزودند (آيه چنين تفسير شده كه زمان جاهليّت عرب در بيابان پناه به بزرگ جنّيان آنجا مىبرد تا ايمن باشد آن گاه آسوده مىخفت و مال و جانش به خطر مىافتاد). (6) و آنها هم مانند شما (آدميان گروهى كافر شده و) گمان كردند كه خدا احدى را (به قيامت) زنده نخواهد كرد. (7) و جنّيان گفتند ما به آسمان بر شديم (تا اسرار وحى را استراق كنيم) ليكن يافتيم كه آنجا فرشته نگهبان با قدرت و تير شهاب آتشبار فراوان است. (8) و ما (پيش از نزول قرآن) در كمين شنيدن سخنان آسمانى و اسرار وحى مىنشستيم اما اينك هر كه (از اسرار وحى الهى) سخنى بخواهد شنيد تير شهاب در كمينگاه اوست. (9) و ما هنوز نمىدانيم كه آيا عاقبت براى مردم زمين (با اين مذاهب و اعمال مختلف كه دارند) شرّ و فساد خواستهاند يا كه خداى آنها بر هدايت آنان رشد و خير و صلاح آنها را منظور دارد؟ (10) و همانا برخى از ما صالح و نيكوكار هستيم و برخى بر خلاف آن، عقيده و اعمال ما هم بسيار متفرق و مختلف است. (11) و ما چنين دانستهايم كه هرگز در زمين بر قدرت خدا غلبه و از محيط اقتدارش فرار نتوانيم كرد. (12) و ما چون به سخنان هدايت (يعنى آيات قرآن) گوش فرا داديم (برخى) ايمان آورديم و هر كه به خداى خود ايمان آورد ديگر از نقصان خير و ثواب و از احاطه رنج و عذاب بر خود هيچ نترسد. (13)