81- سورة التكوير به نام خداوند بخشنده مهربان هنگامى كه آفتاب تابان تاريك شود. (1) و هنگامى كه ستارگان آسمان تيره شوند (و فرو ريزند). (2) و آن گاه كه كوهها به رفتار آيند. (3) و آن گاه كه شتران ده ماهه آبستن را (كه نزد عرب بسيار عزيز است) به كلى رها كنند. (4) و هنگامى كه وحوش (و طيور نيز به عرصه قيامت) محشور شوند. (5) و هنگامى كه درياهاى آب (چون آتش سوزان) شعلهور گردد. (6) و هنگامى كه نفوس خلق همه با همجنس خود در پيوندند. (7) و هنگامى كه از دختران زنده به گور شده باز پرسند. (8) كه (آن بى گناهان) به چه جرم و گناه كشته شدند؟! (9) و هنگامى كه نامه اعمال خلق گشوده شود. (10) و هنگامى كه آسمان را از جاى بر كنند. (11) و هنگامى كه آتش دوزخ را سخت بيفروزند. (12) و هنگامى كه بهشت را (به اهلش) نزديك سازند. (13) در آن هنگام (كه روز قيامت است) هر نفسى هر آنچه بر خود حاضر كرده همه را بداند. (14) چنين نيست (كه منكران قرآن پندارند) قسم ياد مىكنم به ستارگان باز گردنده. (15) كه به گردش آيند و در مكان خود رخ پنهان كنند. (16) قسم به شب تار هنگامى كه روى جهان را تاريك گرداند. (17) و قسم به صبح روشن وقتى كه دم زند (و عالم را به روى خود بيفروزد). (18) (قسم به اين آيات) كه همانا قرآن كلام رسول بزرگوار حق (جبرئيل) است. (19) كه فرشته با قوّت و قدرت است و نزد خداى مقتدر عرش با جاه و منزلت است. (20) و در آنجا فرمانده فرشتگان و امين وحى خداست. (21) و رسول عصر شما هرگز ديوانه نيست. (22) و او امين وحى را در افق اعلاى مشرق درست مشاهده كرد. (23) و اين رسول شما بر وحى از عالم غيب بخل نمىورزد (و شما را از علم وحى خود آگاه مىسازد). (24) و قرآن او هرگز كلام شيطانى مردود نيست. (25) پس شما به كجا مىرويد؟ (26) اين (قرآن عظيم) جز پند و نصيحت اهل عالم هيچ نيست. (27) تا هر كه از شما بندگان بخواهد راه راست (حق پرستى و سعادت ابد) پيش گيرد. (28) و شما (كافران، راه حق را) نمىخواهيد مگر خداى آفريننده عالم بخواهد. (29)