ترجمه قرآن - الهى قمشه‌اى، مهدى‌ ( ترجمه آزاد)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : الهى قمشه‌اى، مهدى‌ ( ترجمه آزاد) جلد : 1 صفحه : 597

95- سورة التين‌
به نام خداوند بخشنده مهربان‌
قسم به تين و زيتون (دو ميوه معروف انجير و زيت يا دو معبد بزرگ كعبه و بيت المقدس). (1)
و قسم به طور سينا. (2)
و قسم به اين شهر امن و امان (مكّه معظّم). (3)
كه ما انسان را در نيكوترين صورت (در مراتب وجود) بيافريديم. (4)
سپس (به كيفر كفر و گناهش) به اسفل سافلين (جهنم و پست‌ترين رتبه امكان) برگردانيديم. (5)
مگر آنان كه ايمان آورده و نيكوكار شدند كه به آنها پاداش دائمى (بهشت ابد) عطا كنيم. (6)
پس (اى انسان مشرك ناسپاس) چه تو را بر آن داشت كه دين حق و روز جزا را تكذيب كنى؟ (7)
آيا خدا مقتدرترين و عادل‌ترين حكمفرمايان عالم نيست؟ (8)
96- سورة العلق‌
به نام خداوند بخشنده مهربان‌
(اى رسول گرامى برخيز و قرآن را) به نام پروردگارت كه خداى آفريننده عالم است (بر خلق) قرائت كن. (1)
آن خدايى كه آدمى را از خون بسته (كه تحول نطفه است) بيافريد. (2)
بخوان و (بدان كه) پروردگار تو كريم‌ترين كريمان عالم است. (3)
آن خدايى كه بشر را علم نوشتن به قلم آموخت. (4)
به آدمى آنچه را كه نمى‌دانست تعليم داد. (5)
راستى كه انسان سركش و مغرور مى‌شود. (6)
چون كه خود را در غنا و دارايى ببيند. (7)
محققا (پس از مرگ) باز گشت به سوى پروردگار تو خواهد بود. (8)
ديدى آن كس را كه منع (و تمسخر) مى‌كرد؟ (9)
آن بنده خداى را كه به نماز مشغول شد؟ (مراد ابو جهل است كه بر نماز، پيغمبر و اصحابش را به مسخرگى مى‌آزرد). (10)
آيا چه مى‌بينى اگر آن بنده (يا رسول) به راه راست باشد. (11)
و خلق را به تقوا و پرهيزكارى امر كند (حال آنكه او را از نماز باز مى‌دارد چگونه خواهد بود)؟ (12)
آيا شما مردم بر اين كس كه حق را تكذيب مى‌كند و (از رسول او) رو مى‌گرداند چه رأى مى‌دهيد؟ (13)
آيا او ندانست كه خدا (اعمال زشتش را) مى‌بيند (و از او روزى انتقام مى‌كشد)؟ (14)
هرگز (اين را نداند)، اگر او (از كفر و ظلم و تكذيبش) دست نكشد البته ما موى پيشانيش (به قهر و انتقام) بگيريم. (15)
آن پيشانى دروغزن خطا پيشه را (به خاك هلاك كشيم). (16)
آن گاه او هر كه از قبيله و عشيره خود را خواهد بخواند (كه از هلاكش برهانند و هيچ كس نتواند). (17)
ما هم زبانيه دوزخ را (كه فرشتگان قهر و عذاب و مأموران آتش جهنم‌اند، بر گرفتن او) مى‌خوانيم. (18)
(اى رسول گرامى) چنين نيست (كه ابو جهل پنداشته كه تو را به زجر و ظلم مطيع خود تواند كرد) تو هيچ از او اطاعت مكن و به نماز و سجده خدا پرداز و به حق نزديك شو (كه سجده و نماز موجب قرب حضرت بى نياز است). (19)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : الهى قمشه‌اى، مهدى‌ ( ترجمه آزاد) جلد : 1 صفحه : 597

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست